Artykulacja, akcenty, widełki
t. 18
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Przesunięcie początku znaku to zapewne rutynowa adiustacja Wn, dopasowująca znaki do struktur rytmicznych, np. wiązań czy taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||||
t. 21
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
||||||||
t. 26
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zarówno wcześniejsze rozpoczęcie znaku w KG (→Wn), jak i jego skrócenie w Wa to wynik niedokładnego odczytania A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wa , Niedokładności KG |
||||||||
t. 33-34
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Źródła różnią się zasięgiem widełek , co w większości wypadków nie wpływa jednak znacząco na ich sens muzyczny. W tekście głównym podajemy znaki na podstawie A, gdyż nic nie wskazuje na to, by Chopin w pozostałych źródłach coś w nich zmieniał. Graficznie najdalej od wersji A odbiega tekst Wn, w którym skumulowały się efekty niedokładności kopisty i sztycharza. Natomiast największe ryzyko zniekształcenia zamysłu Chopina niesie, zdaniem redakcji, zapis Wa, w którym kulminacja dynamiczna zdaje się przypadać na 3. ósemkę taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KG |
||||||||
t. 38-39
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Nie jest jasne, czy skrócenie znaku w Wa to wynik niezrozumienia A, czy adiustacji – por. analogiczną sytuację w t. 40. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |