Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 170

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W 2. połowie taktu Chopin zapisał partię pr.r. dwugłosowo. Zdaniem redakcji, jedynym powodem była notacja prym zwiększonych na 4. i 5. szesnastce. W czasach Chopina nie stosowano jeszcze współczesnej pisowni, a stosowany wówczas zapis mógł łatwo powodować nieporozumienia, np. w Balladzie g op. 23, t. 170 lub Wariacjach B op. 12, t. 110. Biorąc to pod uwagę, oryginalną pisownię podajemy tylko w transkrypcjach graficznych.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 171

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W Wf1 w wyniku omyłki oktawę A-a zapisano o sekundę wielką wyżej. Błąd skorygowano w Wf2 (→Wf3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 171

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuku w A (→Wf1,Wa)

Łuk od 2. szesnastki w KG (interpretacja kontekstowa)

Łuk od 1. do ostatniej szesnastki w KG (możliwa interpretacja→Wn)

Łuk od 1. szesnastki do t. 172 w Wf2 (→Wf3)

..

Sądząc z łuków dodanych najprawdopodobniej przez Chopina w KG i Wf2 (→Wf3), brak łuku w A to zapewne niedopatrzenie kompozytora, być może związane z przejściem na nową stronę w A. Wątpliwości budzi jednak zakres łuku:

  • Początek łuku jest niejasny w KG. Za rozpoczęciem łuku od 1. szesnastki przemawiają kompozytorskie poprawki A w t. 169-170 – w zbliżonych figurach Chopin przesuwał początki łuków z 1. na 2. szesnastkę. Kontrargument w postaci łuku Wf2 ma zdaniem redakcji mniejszą wagę, gdyż w wydaniu tym tekst jest tak gęsto upakowany, że sztycharz mógł łatwo niewłaściwie odczytać Chopinowski wpis korekcyjny.
  • Problematyczny jest także koniec łuku – zarówno w KG, jak i w Wf omawiany takt jest ostatni na stronie, a sugerujący kontynuację łuk albo w ogóle nie ma dalszego ciągu w następnym takcie (Wf), albo wpisany tam łuk rozpoczyna się od 1. szesnastki (KG). Uważamy ciągły łuk za znacznie prawdopodobniejszy w tak jednorodnej figuracji i w ten sposób interpretujemy zarówno KG, jak i Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG

t. 172

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuku w A (→Wf,Wa)

Łuk w KG (odczyt dosłowny→Wn)

Łuk KG (interpretacja kontekstowa)

=TGTU

..

W tekście głównym podajemy kontynuację łuku z poprzedniego taktu, wynikającą z notacji korygowanych przez Chopina KG i Wf2 (→Wf3).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności KG

t. 172

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W tekście głównym dodajemy  przywracający h1 w 2. połowie taktu. Tę oczywistą pomyłkę Chopina poprawiono tylko w Wn. Patrz też t. 176.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji