mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 136-137

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Różne łuki w A (→Wf,KG→Wn)

Łuki w t. 137 w Wa

Łuki od t. 136 proponowane przez redakcję
..

W otwierającym nową linię tekstu t. 137, A ma łuki rozpoczynające się od 1. ćwierćnuty zarówno w prawej, jak i w l.r. Jednak w t. 136 wpisany jest łuk biegnący od ostatniej ósemki pr.r., co uznajemy za obowiązujące i odtwarzamy jako ciągły łuk na wzór analogicznych t. 111-112. Konsekwentnie, w tekście głównym analogiczny łuk podajemy również w partii l.r. Łuki A – od t. 136 w pr.r., a od t. 137 w l.r. – podają wszystkie pozostałe źródła z wyjątkiem Wa, w którym oba łuki rozpoczynają się w t 137.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 136

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

3 kropki staccato w A (prawdopodobne odczytanie→Wa) i Wn

2 kropki w KG

3 kliniki w A, możliwe odczytanie

2 kliniki w Wf
..

Nie jest w pełni jasne, jakie znaki staccato Chopin miał na myśli w tym takcie. W A kształtem przypominają one kropki, są jednak większe niż na ogół – być może Chopin je pogrubiał dla lepszej widoczności lub przerabiał kliniki na kropki. W Wf odczytano je jako kliniki (z wyjątkiem pominiętego znaku w l.r.), w KG i Wa – jako kropki (w kopii pominięto znak w l.r., uzupełniony w Wn).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki , Niedokładności KG

t. 136

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→Wf1,KG→Wn) nie ma obniżającego e3 na es3 w 1. akordzie pr.r. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wf3) i Wa. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy KG , Błędy powtórzone Wf

t. 137

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed F-f. Podobnego uzupełnienia dokonano także w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 138-139

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

e2 w A (→KG,Wf1,Wa)

es2 w Wf2 (→Wf3) i Wn
..

Zdaniem redakcji, e2 w wersji A (→KG,Wf1,Wa), choć z harmonicznego punktu widzenia możliwe, jest prawdopodobnie następstwem niedopatrzenia Chopina. W każdym razie korekta Wf2 (→Wf3), niemal na pewno autentyczna, każe uznać es2 za ostateczną intencję kompozytora. Bemol dodano także w Wn, a w Wn2 (→Wn3) dołożono jeszcze ostrzegawcze kasowniki przed e1-e2 w następnym takcie. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf