mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 52

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez łuków w AI i Wf (→Wa2)

!!!   miniat: od 2. do 5. szesnastki, tylko dolna 5-linia.    Tu pusta klisza 

Łuk w A

!!!    pierwszy z tych dwóch

Dwa łuki w Wn i Wa3 (→Wa4)

!!!     red=TGTU;    tr=niby-TGTU do innego układu graficznego       (jedna miniatura, w układzie głównym)
..

W A Chopin przeoczył jeden z łuków l.r. (w AI nie ma ich w tym fragmencie wcale). Sztycharz Wf (→Wa2) pominął także poprzedni łuk. W pozostałych wydaniach te oczywiste niedokładności poprawiono.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 55-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W wydaniach ósemki c i H w t. 55-56 nie są powiązane, lecz opatrzone chorągiewkami. Podobnie g na końcu t. 57 w Wn. Patrz też t. 54-57.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 55

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

e1 w AI, A, Wf2, Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4

!!!   miniat: 3. i 4. szesnastka, tylko górna 5-linia.    TGTU

d1 w Wf1 (→Wn1,Wa2→Wa3)

!!!    dwa d1 pod rząd
..

d1 jako 4. szesnastka dolnego głosu pr.r. to niewątpliwy błąd Wf1 (→Wn1,Wa2→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 56-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuki A

!!!   miniat: t. 56 i 1. nuta 57, tylko górna 5-linia, bez napisu pod, ścieśnione.     TGTU (2 łuki, ten w t. 56 od gis1)

Łuk Wf (→Wn1→Wn1a) i Wa3

!!!     tylko 56 od początku taktu

Łuki Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4

!!!    dwa całotaktowe (56 jak Wf, 57=TGTU)
..

W t. 56 wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wf (→Wn,Wa; przeoczony w Wa2) wydaje się być niedokładnością sztycharza, mimo że współgra to – zdaniem redakcji pozornie – z brakiem przetrzymania fis1. Natomiast brak w Wf (→Wn1→Wn1a, →Wa2→Wa3) łuku w t. 57 jest niemal na pewno błędem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 58-60

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez przedłużeń w AI

9 ósemek w A

5 ósemek w Wf (→Wa)

5 ósemek w Wn
..

W A wszystkie połączenia g-fis w dolnym głosie pr.r. (także w t. 56-57) są starannie uwypuklone poprzez ich wydzielenie jako powiązanych par ósemek i zaakcentowanie pierwszej nuty z każdej pary (g). Tę subtelność notacji tylko połowicznie odtworzono w Wf (→Wa) – wydzielone są wyłącznie pierwsze i czwarte ósemki taktu. Ponieważ odpowiednio zredukowane są również akcenty, całość można uważać za celowo zmienioną. Nie mając co do tego pewności, w tekście głównym podajemy wersję A.

W Wf (→Wa) dwie ostatnie wydzielone nuty zamiast wiązania ósemkowego mają osobne chorągiewki. Podobnie niedokładna jest notacja Wn, z tym że chorągiewkę ma tylko fis na początku t. 58 (w Wn5 przeoczoną). Patrz uwaga do t. 44-57.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn