Wn5
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 58-60

Bez przedłużeń w AI

9 ósemek w A

5 ósemek w Wf (→Wa)

5 ósemek w Wn

W A wszystkie połączenia g-fis w dolnym głosie pr.r. (także w t. 56-57) są starannie uwypuklone poprzez ich wydzielenie jako powiązanych par ósemek i zaakcentowanie pierwszej nuty z każdej pary (g). Tę subtelność notacji tylko połowicznie odtworzono w Wf (→Wa) – wydzielone są wyłącznie pierwsze i czwarte ósemki taktu. Ponieważ odpowiednio zredukowane są również akcenty, całość można uważać za celowo zmienioną. Nie mając co do tego pewności, w tekście głównym podajemy wersję A.

W Wf (→Wa) dwie ostatnie wydzielone nuty zamiast wiązania ósemkowego mają osobne chorągiewki. Podobnie niedokładna jest notacja Wn, z tym że chorągiewkę ma tylko fis na początku t. 58 (w Wn5 przeoczoną). Patrz uwaga do t. 44-57.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.