Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 39-40

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Palcowanie A

!!!   miniat: od 2 szesnastki 39 do 1. w t. 40, tylko dolna 5-linia.      Tu palcowanie l.r. t. 38, w t. 39 trzy pierwsze szesnastki + '4' pod 4. szesnastką (jak TGTU, ta '4' też na tej wysokości co w TGTU) oraz '52' zamaist '42' na początku t. 40.

Palcowanie w Wf (→Wn,Wa)

!!!    32 cyfry TGTU : cały 38-39 i 1. para 40.

..

W A palcowanie t. 39 jest niekompletne – cyfry wpisane są tylko przy trzech pierwszych szesnastkach i dolnej nucie czwartej. Przy górnej nucie Chopin zaczął pisać '2', ale jej nie dokończył. Może to oznaczać, że zrezygnował z powtarzania palcowania podanego w poprzednim takcie lub przerwał i zapomniał dokończyć. Uzupełnienia wprowadzone w Wf (→Wn,Wa) zdają się sugerować tę drugą możliwość, ale pierwszej nie można wykluczyć, gdyż Chopin mógł po prostu zmienić decyzję. W korekcie Wf został też zmieniony palec przypisany do dolnej nuty na początku t. 40.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 40

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W Wn3 (→Wn4Wn5) błędnie odtworzono palcowanie dwóch ostatnich szesnastek – 41 dla przedostatniej i samo 2 pod ostatnią.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 41

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Cis w AI i A (→WfWa2Wa3)

!!!   miniat: ostatnia szesnastka, tylko dolna 5-linia.      Tu pusta klisza 

Cis w Wn i Wa4

!!!     # Cis = TGTU

C w WfD

!!!    kaso C

..

Kasownik obniżający Cis na C został w WfD dopisany ołówkiem najprawdopodobniej przez Chopina. Nie wydaje się, by była to poprawka wcześniejszego błędu, toteż wersję tę można traktować jako autentyczny wariant. Przed Cis w tekście głównym dodajemy ostrzegawczy ; uzupełnienie to wprowadzono już w Wn i Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 41-42

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Palcowanie wpisane w WfS, interpretacja

Bez palcowania lekcyjnego

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.   Tu pusta klisza 

..

Większość cyfr palcowania dodanego w WfS nie jest zapisana ręką Chopina, co nie podważa wprawdzie autentyczności tych wskazań, zwiększa jednak szanse ewentualnych pomyłek (np. na 4. szesnastce taktu górna '4'  jest ewidentnie błędna, najprawdopodobniej miała to być '1'). Palcowanie mogło być podyktowane przez kompozytora, ale biorąc pod uwagę, że cały ten wirtuozowski fragment jest w WfS wykreślony, bardziej prawdopodobne wydaje się, że zostało przepisane z innego egzemplarza lekcyjnego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 41-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Odczyt dosłowny łukowania A (→WfWn,Wa2)

!!!   miniat: 5 szesnastek t. 41, tylko górna 5-linia, bez wideł.     Tu łuk od 2. do 3. szesnastki

Interpretacja kontekstowa łuków A

!!!     łuk do 1. szesnastki i od 2. do 3.

Łuki Wa3 (→Wa4)

!!!    4 łuki po 2 szesnastki, od drugiej w t. 41

Propozycja redakcji

!!!     TGTU

..

Pojedynczy, krótki łuk w t. 41 musi być w A uznany za niedokładność pisowni – brak jest kontynuacji łuku z poprzedniego taktu, nie widać też powodu, by wyodrębnić akurat tę parę szesnastek. Zdaniem redakcji, jest to wynik niedokończonej zmiany łukowania – początkowo Chopin napisał w A cztery łuki po 2 szesnastki, zaczynając od drugiej w t. 41, a następnie, pisząc przenośnik oktawowy, trzy z tych łuków włączył w linię wyznaczającą zakres przeniesienia oktawowego. Nie dokończył jednak poprawki, pozostawiając bez zmian pierwszy łuk i nie wpisując łukowania docelowego. Biorąc pod uwagę budowę figuracji i kilka przykładów przedłużania łuków w tej Etiudzie (np. w t. 2, 3, 21), uważamy że Chopin najprawdopodobniej chciał doprowadzić łuk z t. 40 aż do początku t. 42. Na uwagę zasługują dowolnie uzupełnione łuki Wa, zbliżone do pierwotnych łuków A. Por. łuk l.r.

W AI w t. 41 nie ma łuków. Braku tego i wielu innych oznaczeń wykonawczych na tej stronie nie traktujemy jednak jako równorzędnej wersji danego fragmentu, gdyż autograf ten ma wyraźnie roboczy charakter. W szczególności, jeśli w treści uwagi AI nie jest wspomniany, to omawiane oznaczenie w nim nie występuje.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Błędy Wn