Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 38

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Występujące w źródłach różnice w rodzaju, umiejscowieniu, a nawet liczbie akcentów są uwzględnione wraz z rytmem w poprzedniej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 39

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Akcent długi w A

!!!   miniat: pół taktu, obie pięciolinie, zwężone w pionie mocno.     Tu nad f1-as1 pr.r.

Wf (→Wn1,Wa)

!!!    TGTU

Akcent krótki w Wn2 (→Wn3Wn4)

!!!    krótki nad laseczką półnuty c (blisko)

..

Akcent długi, zapisany w A nad 3. szesnastką pr.r., został w Wf (→Wn1,Wa, w tym ostatnim raczej krótki akcent) umieszczony pomiędzy pięcioliniami, tak iż można go odczytać jako odnoszący się do partii obu rąk lub tylko do l.r. W Wn2 (→Wn3Wn4) zmieniono znak na akcent krótki, odnoszący się wyraźnie do półnuty c. W tekście głównym podajemy wzorowany na Wf akcent pomiędzy pięcioliniami, zapowiadający niejako akcenty w następnych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 40

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Akcent A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3. i 4. szesnastka, tylko górna 5-linia.     Tu akcent krótki

Akcent A, interpretacja kontekstowa

!!!     TGTU

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

..

Nie jest jasne, czy akcent w A należy odczytywać jako krótki, na co wskazuje jego rozmiar, czy jako długi, tak jak dwa następne w tym takcie. Redakcja skłania się do tej drugiej interpretacji. Pominięcie znaku w Wf (→Wn,Wa) jest niemal na pewno błędem, gdyż celowe usuwanie przez Chopina akcentu sygnalizującego rozpoczęcie pięcioczłonowej progresji wydaje się zupełnie nieprawdopodobne. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf

t. 40

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Akcenty długie w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.      Tu TGTU (2 długie pomiędzy pięcioliniami)

Wf (→Wa)

!!!     długie nad pr.r.

Krótkie akcenty w Wn

!!!     nad górną pięciolinią

Możliwe krótkie akcenty w A

!!!     tam gdzie TGTU, ale krótkie

..

W Wf (→Wn,Wa) akcenty przydzielono do pr.r. i umieszczono nad górną pięciolinią. Zapis A nie jest jednoznaczny pod tym względem, toteż w tekście głównym umieszczamy znaki pomiędzy pięcioliniami. W Wn użyto akcentów krótkich, zgodnie z najczęstszym sposobem odtwarzania w tym wydaniu różnej długości "akcentopodobnych" znaków Wf. Także pod tym względem notacja A nie jest jednak zupełnie jednoznaczna, toteż dopuszczamy alternatywne odczytanie akcentów jako krótkich.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 41

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Akcent krótki w A (→WfWn,Wa)

!!!   miniat: pół taktu, obie pięciolinie, zwężone.     Tu krótki akcent nad akordem l.r.

Możliwa interpretacja A

!!!    Jak TGTU, ale krótki

Możliwy akcent długi w A

!!!     jak TGTU, ale nad l.r. (niżej)

Propozycja redakcji

!!!    TGTU

..

Zdaniem redakcji, porównanie z akcentami w poprzednim takcie sugeruje, że zarówno położenie, jak i rodzaj akcentu wpisanego w A (WfWn,Wa) można interpretować dwojako, co uwzględniamy w propozycjach wariantów.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie