mUltimate Chopin

op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 1-9

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcenty w A, odczyt dosłowny

Akcenty w A, interpretacja

Akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!    nic w t. 1 i krótki w 9
..

Pierwsza długa nuta tematu, ges1, jest w A opatrzona akcentem zarówno w t. 1, jak i 9 (a także w t. 41). W Wf (→Wn,Wa) znak pojawia się tylko w t. 9, co uważamy za niedopatrzenie. Rodzaj akcentu w t. 1 nie jest oczywisty, ale znak w t. 9 jest niewątpliwym akcentem długim i takie odczytanie przyjmujemy w tekście głównym w obu miejscach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 1

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 w A

!!!    miniat:  2. połowa taktu, tylko górna 5linia.    Tu TGTU (widły nad)

Wf (→Wn,Wa)

!!!   widły pomiędzy (na miniat pod)
..

W tekście głównym odtwarzamy znak  zgodnie z A, nad partią pr.r. W wydaniach umieszczono go pomiędzy pięcioliniami. Nie sposób stwierdzić, czy zmiana ta pochodzi od Chopina, jednak znak umieszczony nad pięciolinią wydaje się bardziej czytelny, gdyż nie stwarza ryzyka przypisania go szesnastkom l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 3

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!    miniat:   t. 3 bez szesnastek na końcu, ścieśnione, tylko pr.r.         Tu  pod wg corela

Propozycja redakcji 

!!!   TGTU
..

Znak postawiony na początku t. 3 w A (→Wf→Wn,Wa) można uznać za widełki , zwłaszcza że umieszczony jest pomiędzy pięcioliniami. Jednak porównanie z analogicznymi t. 11 i 43 pokazuje, że prawdopodobnie mamy do czynienia z niefortunnie postawionym znakiem akcentu długiego i taką interpretację proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 5-13

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 dwa razy w A

!!!   miniat: t. 5 i oktawa w t. 13, tylko pr.r. ścieśniona mocno, z numerami taktów.     Tu TGTU, ale 13 bez nawiasów

 raz w Wf (→Wn) i Wa3 (→Wa4)

!!!     w t. 5, akcent krótki w t. 13, w obu taktach widły dim. od po 1. szesnastce do pomiędzy 6. a 7. nutą l.r., widły niżej niż te w TGTU, ale bliżej pr.r.

Wa2

!!!    to co reszta wydań, ale bez akcentu w t. 13

Wariantowa propozycja redakcji

!!!    TGTU
..

W t. 5 i 13 nie jest jasne, czy odmienne niż w A oznaczenia (akcenty, widełki ) Wf (→Wn,Wa) to skutek niedokładności sztycharza, czy interwencji Chopina. W tekście głównym proponujemy spójne oznaczenia A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 6-7

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcenty długie w A

!!!    miniat: t. 6 i początek t. 7, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez palcowań.       Tu TGTU

Różne akcenty w Wf i Wa3 (→Wa4)

!!!    długi i krótki

Jeden akcent w Wa2

!!!    długi w t. 6

Krótkie akcenty w Wn

!!!    2x krótki
..

Dwa widoczne w A akcenty długie zostały w Wf (→Wa; w Wa2 przeoczono akcent w t. 7) odtworzone w zróżnicowanej postaci. Wn ma w obu taktach krótkie akcenty. Nie ma powodu sądzić, by Chopin ingerował w którąkolwiek z wersji wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa