- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 26
- Następna »
t. 2-14
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
W t. 2-3, 5-6, 10-11 i 13-14 w tekście głównym podajemy niewątpliwe kliniki zapisane w A (dla porównania, Chopinowskie kropki można zobaczyć nad nutami basowymi w t. 1, 5 i analog.). W Wf część znaków pominięto (w t. 3, 10 i 11), a pozostałe odczytano jako kropki. Zmiany te, zdaniem redakcji, mają czysto przypadkowy charakter. Wn i Wa powtarzają zasadniczo wersję Wf, mają jednak kropkę także w t. 3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki |
||||||||
t. 2
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Przed as2 w akordzie na początku taktu w WfD jest dopisany . Jest on tu wskazany także naszym zdaniem, toteż podajemy go w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Znaki ostrzegawcze |
||||||||
t. 3
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Dodatkowa nuta b1 w Wn jest zapewne pomyłką. Chopin w A wypisał także analogiczny t. 35, również bez tej nuty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
||||||||
t. 3-4
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
W pisowni Chopinowskiej znaki , po których nie następuje pojawiają się najczęściej na końcu utworów. W innych sytuacjach jest to przeważnie wynik przeoczenia, jednak niekiedy wydaje się, że Chopin chciał zaznaczyć wykonanie jakiegoś fragmentu z pedałem, lecz bez dokładnego oznaczenia każdego ruchu nogi. Właśnie z taką sytuacją mamy prawdopodobnie do czynienia w tym miejscu, gdyż oznaczenia pedału branego na każdą ósemkę mogłyby się po prostu nie zmieścić. W tekście głównym dla uniknięcia niejasności dodajemy con. W wydaniach oznaczenie pedalizacji pominięto. Por. t. 11-12. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Brak znaku zdjęcia pedału |
||||||||
t. 3-4
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
W Wf łuk w t. 3 (ostatnim w linijce) kończy się na ostatniej nucie taktu. Pomyłka ta spowodowała, że w Wn i Wa t. 4 objęto osobnym łukiem. W tekście głównym podajemy jedyny poprawny i autentyczny łuk A. W t. 11-12 wersję tę odtworzono bezbłędnie we wszystkich źródłach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 26
- Następna »