mUltimate Chopin

op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 4

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Akord bez es w A

Akord z es w Wf (→Wn,Wa)
..

Pochodzenie dodatkowej nuty es, którą w 1. akordzie taktu ma Wf (→Wn,Wa), nie jest jasne. Chopin mógł ją dodać korygując Wf, ale bardziej prawdopodobne wydaje się, że została ona wydrukowana omyłkowo zamiast g (błąd tercjowy) lub B (na tę możliwość wskazuje długość wężyka arpeggio). Prawidłową nutę następnie dodano, ale nie usunięto pomyłkowej, co jest charakterystycznym błędem sztycharzy (przy ówczesnej technice druku usunięcie znaku było operacją bardziej skomplikowaną i pracochłonną niż dodanie). Podobne błędy popełniono niejednokrotnie w utworach Chopina, np. w Scherzu h op. 20, t. 135 i 292, Balladzie g op. 23, t. 171 i Polonezie A op. 40 nr 1, t. 93. Por. uwagę do Etiudy Ges nr 5, t. 59.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf

t. 4-12

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

W A w t. 4 (i będącym jego powtórzeniem t. 12) widełki  obejmują swym zasięgiem 2. i 3. akord taktu. Tak też to mniej więcej odtworzono w Wf, jednak drobne niedokładności spowodowały, że w Wn w t. 12 znak przybrał formę akcentu, a w Wa w obu miejscach wydrukowano go o ósemkę wcześniej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa

t. 4-12

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

 w A

!!!   miniat: od 3. ósemki do końca t. 4, tylko górna 5linia.    Tu tr= t. 4 TGTU, t. 12 pusto;     red=TGTU 2x

 cresc. w Wf (→Wa)

!!!     od 3. ósemki do arpeggia przed 5. ósemką.  cresc. pod 5. (jak TGTU)

Wn

!!!    t. 4 widły od 4. ósemki (trochę przed laską) do prawego końca 5. ósemki; cresc. od arpeggia pr.r. przed 6. ósemką.    t.12=Wf
..

Kombinację  w 2. połowie t. 4 i 12 podajemy w tekście głównym na podstawie A, gdyż nic nie wskazuje na to, by widoczne w wydaniach zmiany umiejscowienia, a przede wszystkim rozdzielenie widełek od określenia słownego pochodziły od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 5-6

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

W A widać ślady zmiany dolnej nuty 3. akordu w t. 5-6 (a także 13-14, które są w A oznaczone skrótowo jako powtórzenie t. 5-6). We wszystkich miejscach pierwotnie występowało c2, Chopin wyszedł więc od wersji ściśle analogicznej do t. 1-2. Por. t. 37-38.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 6-7

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Łuki A

!!!   miniat: od 2. ósemki t. 6 do 2. ósemki t. 7, tylko pr.r., bez wideł.      Tu łuk od 2. do 4. ósemki t. 6 i od 6. ósemki t. 6 do 3. ósemki t. 8.

Wf (→Wn1), interpretacja

Wa

!!!    t. 6=Wf, t. 7 od 2. ósemki

Wn2 (→Wn3→Wn4)

!!!     t. 6=Wf,   t. 7 od 1. ósemki ("stare TGTU")

Propozycja redakcji

!!!!!!!!!  NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!!!   ciągły łuk od 2. ósemki t. 6 do 3. ósemki t. 8
..

Łuki A są w tych taktach niedokładne, co tylko częściowo poprawiono w Wf (→Wn1). Niejasność zlikwidowano w Wa i – inaczej – w późniejszych Wn, Chopin nie brał jednak udziału w ich powstaniu. Biorąc pod uwagę analogiczne t. 14-15, w których Chopin prawdopodobnie korygował łuk, oraz 38-39, w których łączył łuki w A, w tekście głównym proponu­jemy ciągły łuk od 2. ósemki t. 6 do połowy t. 8.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf