mUltimate Chopin

op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 1

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

w A (interpretacja kontekstowa)

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy
..

W A tej Etiudy Chopin wpisał zamiast tytułu jedynie kolejny numer w ramach opusu, co oczywiście nie oznacza chęci zrezygnowania z nazwy Etude, użytej w autografach innych etiud (nr 5-8 i 12). W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

 w A

!!!    ten akord, tylko górna 5linia, oznaczenia podsunięte pod wiązanie.          Jak w opisie (p bez nawiasu).

 w Wf (→Wn,Wa)

Wariantowa propozycja redakcji

!!!    TGTU
..

W wersji przekazanej przez wydania dynamika Etiudy pozostaje nieokreślona aż do t. 26. Mimo że Chopin mógł zaakceptować ten stan rzeczy, wydaje się słuszne podanie w tekście głównym wskazówki wpisanej w A (w formie wariantowej).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Brak dynamiki na początku

t. 1

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Klinik w A (→Wf)

!!!    miniat: ten akord, tylko górna 5linia, bez oznaczeń pod.        TGTU

Kropka w Wn i Wa
..

Klinik A (→Wf) został w pozostałych wydaniach odtworzony jako kropka staccato. Nie jest jasne, jak doszło do powstania tej różnicy, ale też nie ma to większego znaczenia dla ustalenia tekstu Etiudy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 1-14

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

  w A

!!!    miniat: t. 1 od 2. ósemki + t. 5. od 2. do 5. ósemki, tylko gróna 5linia, z numerami taktów.       Tu tr= widły jak TGTU bez nawiasów, t. 1-2, 5-6, 9;     red= widły jak TGTU bez nawiasów, t. 1-2, 5-6, 9-10, 13-14.

Wf

!!!    tylko te, co w t. 1-2, 5-6, 9-10, 13-14 są w TGTU bez nawiasów.  w t. 5 i 13 od 2. ósemki do pomiędzy 3. a 4.; w t. 9 od 2. do 4.   wszędzie od 5. do 6. ósemki

Wn

!!!    =Wf, ale tylko w t. 13 (puste t. 5 i 9)

Wa

!!!    to, co Wf (t. 5, 9, 13), ale  zawsze tylko od 2. do 3. ósemki

Propozycja redakcji
..

Widełki dynamiczne zapisane w A w t. 1, 2, 6, 10 i 14 nie zostały wydrukowane w wydaniach, a te w t. 5, 9 i 13 odtworzono niedokładnie. Zmiany zakresu znaków są niewątpliwie przypadkowe, toteż w tekście głównym trzymamy się notacji A. Nie jest natomiast oczywiste, czy pominięcie niuansów można w całości złożyć na karb niestaranności (być może pośpiechu) sztycharza. Obraz muzyki, jaki przekazuje Wf, mimo że mniej szczegółowy, wydaje się bowiem przekonujący i mógł być zaakceptowany przez Chopina. Dlatego oba główne, źródłowe zestawy znaków – A i Wf – uważamy za równorzędne i w formie wariantowej proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 1-3

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Bez palcowania w A (→Wf→Wn)

!!!    miniat: 4 ósemki t. 1, tylko górna 5linia, bez tego co pod.     Tu pusta klisza=TGTU

Palcowanie w Wa

!!!   pr.r.:    t. 1: '1-2-5' przy główkach nutowych (po prawej) 1. akordu + 3x '1' pod kolejnymi b1 (na 5linii, tak żeby druga od dołu linia przecinała te jedynki) + '35', '34' i '35' pionowo nad 2., 3. i 4. ósemką.
                  t. 2: 4x '1' jak w t. 1 pod b1 + nad akordami pionowo '35', '35', '34', '35'.
                  t. 3: '1245' na lewo od 3. akordu (przy nutach, ale przed arpeggiem) + '125' przy nutach na prawo od 4. akordu ('2' na wysokości es2 trochę wyżej, żeby górna linia ją przecinała w połowie)
l.r.:   t. 1:   '531' przy nutach na prawo od akordu na 2. ósemce
..

Palcowanie dodane przez Fontanę w Wa nie znajduje żadnego uzasadnienia w źródłach autentycznych, jest też, jak się wydaje, tylko jedynym z możliwych rozwiązań, wygodnym raczej dla małych rąk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa