Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- Następna »
t. 62
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Znak wpisany w A pod pierwszym akordem ma postać typowego akcentu długiego. Mimo to w tekście głównym proponujemy widełki na wzór autentycznych znaków w t. 12 i 52. W Wf (→Wn,Wa) znak pominięto. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf |
||||||||
t. 63-65
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Akcenty pr.r. na początku tych taktów, mimo niezbyt dużych rozmiarów, mają postać charakterystyczną raczej dla akcentów długich. Także znaki w Wf, a w t. 63 również w Wa, można uznać za długie. W pozostałych sytuacjach widzimy w źródłach krótkie akcenty. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||
t. 66
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn |
||||||||
t. 68
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Akcent długi byłby tu, zdaniem redakcji, odpowiedniejszy niż widoczny w A akcent krótki, który uważamy tym samym za zapisany niedokładnie (por. t. 66). W Wf (→Wn,Wa) znak w ogóle pominięto, co można uznać za uzasadnione ze względu na mniejsze natężenie dynamiczne t. 67-68 w porównaniu z t. 65-66. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym pozostawiamy zastosowanie akcentu do uznania wykonawcy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
||||||||
t. 69
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- Następna »