Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 74

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

Przed e1 na początku taktu A mają . Nieuzasadniony w tym miejscu znak usunięto w ostatniej korekcie Wf (→Wa), nie uwzględnionej w Wn.
Także  przed 3. szesnastką t. 75 nie jest uzasadniony uprzednim tokiem muzyki, pozostawiamy go jednak ze względu na pojawiające się w połowie taktu es l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 76

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Bez znaku (e1) w A (→WfWn1,Wa3)

!!!   miniat: 4. grupa szesnastek tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza 

Bemol w Wn2 (→Wn3Wn4) i Wa4

!!!    bemol es1

Kasownik proponowany przez redakcję

!!!     TGTU

..

Bemol dodany w Wn2 (→Wn3Wn4) jest z pewnością nieautentyczny. Nie ma też powodu, by podejrzewać przeoczenie Chopina, gdyż e1 jest tu harmonicznie bardziej uzasadnione niż es1 ze względu na dominantową harmonię następnego taktu. Chopin wielokrotnie stosował tego typu uprzedzenia harmoniczne w figuracjach. Dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym dodajemy przypominający . Adiustację późniejszych Wn powtórzono w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 77

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed górną półnutą l.r. na początku taktu i przed przedostatnią szesnastką pr.r. Pierwsze z tych niewątpliwych przeoczeń poprawiono już w Wf (→Wn,Wa), drugie – tylko w Wn.

Bemol przed 5. szesnastką (es4) umieszczony jest w A wyraźnie za nisko, na wysokości b3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Ostatni znak przykluczowy

t. 79

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

Dolną nutą 1. akordu jest w Wf e. Tę niewątpliwie błędną nutę trafnie skorygowano na f w Wn i Wa. Ołówkową poprawkę wpisano także w WfS.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 79

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

Bemol przywracający b3 na końcu 1. połowy taktu, pominięty w A zapewne przez przypadek, został dodany w korekcie Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf