Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 12

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Akord w A

!!!   miniat: ten akord (lub pauza), tylko dolna 5-linia.      Tu tr=G-d-f-b z arpeggiem, ćwierćnuta (i potem pauza ćwierćnutowa);       red=to samo tylko z kasownikiem przed h.

Pauza w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU

..

Akord, rozpoczynający takt w A, zapisany jest bez  przed najwyższą nutą, co jest oczywistym przeoczeniem. Chopin zrezygnował z tego akordu, korygując Wf (→Wn,Wa). Ślady jego usuwania – wraz z arpeggiem – są wyraźnie widoczne w późniejszych egzemplarzach Wf. Por. t. 13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 41-42

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

W obu taktach przed ostatnią nutą drugiej grupy szesnastek nie ma w A (→Wf) znaków chromatycznych. Te oczywiste przeoczenia uzupełniono w Wn i Wa. Krzyżyki dopisano ołówkiem także w WfS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Niedokładności A

t. 42

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

W A nie ma  przed 1. szesnastką l.r., wpisany jest natomiast przed 6. nutą. Nie ulega wszakże wątpliwości, że obie te nuty mają brzmieć h. Błąd poprawiono w korekcie Wf, przenosząc  na początek taktu. Ponadto w A (→Wf) pominięto  przed ostatnią szesnastką (fis1). Wn i Wa mają poprawny tekst w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 43

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

 fis w 2. grupie w A (→WfWa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.    Tu krzyżyk przed 6. szesnastką taktu

f i fis w Wn

!!!    kaso 2. nuta,   krzyżyk 6.

Dwa razy fis w WfS

!!!     dwa krzyżyki

Interpretacja A (→WfWa) proponowana przez redakcję

!!!    TGTU = jeden krzyżyk przed 2. nutą

..

W A (→WfWa podwyższający f na fis umieszczony jest dopiero w 2. grupie szesnastek. Utrwalona w poprzednich taktach tonacja D-dur nie pozostawia złudzeń, że brak  przed 2. nutą taktu jest kolejnym znakiem przeoczonym przez Chopina ze względu na oczywistość sytuacji. Wpisanie  przed 6. szesnastką wiązało się prawdopodobnie z odczuciem zmiany harmonicznej – od 2. grupy t. 43 do 1. grupy t. 44 przejściowo panuje tonacja fis-moll. Znak w 2. grupie zmylił adiustatora Wn, który wierząc, że w 1. grupie ma być f, dodał przed 2. szesnastką ostrzegawczy .
Zbyt późne umieszczenie przygodnego znaku chromatycznego zdarzyło się Chopinowi wielokrotnie, jak choćby w t. 42, a także w innych utworach, np. w Etiudzie As nr 10, t. 37, Sonacie b op. 35, cz. IV, t. 51, Mazurku a Dbop. 42B, t. 61, Koncercie f op. 21, cz. I, t. 100, cz. II, t. 75.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Dopiski WfS

t. 43

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

W A nie ma  przed przedostatnią szesnastką (h). Chopin zauważył tę oczywistą niedokładność, korygując Wf, jednak początkowo znak wstawiono błędnie przed ostatnią nutę (d1), co odtworzono w Wn1 (→Wn2). W ostatniej korekcie Wf (→Wa przeniesiono na właściwe miejsce, odpowiednie uzupełnienie wprowadzono także w Wn. W Wn3 (→Wn4) usunięto zbędny znak sprzed d1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf