Artykulacja, akcenty, widełki
|
t. 73-77
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Oznaczenia artykulacji portato – kropki i łuki – w t. 73 i 77, zaczerpnięte z Wp, podajemy w tekście głównym. W całym Polonezie Chopin wyjątkowo starannie oznaczył ten sposób wykonania powtarzanych nut. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||
|
t. 75
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||
|
t. 76
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Zarówno w WF, jak i Wp akcent, choć różnie umiejscowiony, przypada na 2. miarę taktu. W przypadku Wp niedokładne umieszczenie półnuty górnego głosu rodzi jednak wątpliwości, czy wydanie to właściwie odczytało w tym miejscu pisownię Chopina w [A]. Z tego względu, biorąc pod uwagę akcent w analogicznym t. 72, proponujemy alternatywną interpretację zapisu Wp. Zróżnicowanie akcentuacji t. 72 i 76 można wszakże uważać za uzasadnione: w t. 72 podkreślona jest appoggiatura, zaś w t. 76 – przetrzymana nuta wspólna, będąca osią enharmonicznej modulacji w t. 77-78. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wp |
|||||||||||||
|
t. 76-77
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Widoczne w Wp dwa znaki kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||
|
t. 78-79
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W tekście głównym podajemy dwukrotnie oznaczony w Wp niuans dynamiczny uwypuklający tryl i zmianę harmoniczną na 3. mierze tych taktów za pomocą znaków kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
w 
