mUltimate Chopin

op. 39, Scherzo cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 111-127

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

Krzyżyki ostrzegawcze przed oktawami na 2. mierze t. 111 i 127 są z pewnością (Wn) lub dużym prawdopodobieństwem (Wa) dodatkiem adiustatorów. Jako niewątpliwie uzasadnione uwzględniamy je jednak w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 113

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Rytm Wa, KG (→Wn1) i interpretacja kontekstowa Wf

!!!   [TGTU]

Wn2

!!!!   [  ]
..

W Wf takt ten liczy 7 ósemek, gdyż mimo pauzy ósemkowej wszystkie 3 oktawy zapisane są jako ćwierćnuty. W ocenie redakcji, błąd ten należy poprawić dodając chorągiewki ósemkowe oktawom na początku taktu. Prowadzi to do wersji zgodnej z wersją Wa i KG (→Wn1). Jest to zarazem wersja Wf w analogicznych t. 31 i 373.
Rytm Wn2 wprowadzono w tym miejscu najzupełniej dowolnie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 116-117

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Dwa łuki w Wa

Bez łuków w KG, Wn2 i Wf

Łuk przetrzymujący gis w Wn1

Propozycja redakcji
..

Wersji z przetrzymaniem gis1 i powtórzeniem gis, która najprawdopodobniej była zamierzona przez Chopina (por. analogiczne t. 34-35 i 376-377), nie podaje tu żadne ze źródeł. Jest to zapewne wynik przeoczeń (brak łuków w KG, Wn2 i Wf) i adiustacji (dodanie łuku przetrzymującego gis w Wn1 i prawdopodobnie w Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 129-139

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Łuk Wa

!!!   [miniatura, tylko pr.r.: t. 129 (2 ostatnie okatwy)-130 i 135-137; numery taktów 129 i 135.

Wersja Wa: Nic nad oktawami 129-130. Łuk od półnuty 135 do kontynuacji (będzie szedł aż do końca linijki i dalej).

Klisze w tym i pozostałych wariantach trzeba tak zrobić, żeby wszystkie początki łuków w tej adnotacji dały się skombinować z końcami łuków w adnotacji do t. 139-143. Punkt wspólny na moje oko gdzieś w t. 137, czyli łuki w tej adnotacji będą ucięte gdzieś w tym takcie, wszystkie w tym samym punkcie. Jeśli chodzi o docelowy kształt łuków, to ideałem byłoby, żeby wszystkie wyglądały ładnie. Ale w praktyce najważniejsze są: łuk Wf i łuki KG redakcja, czyli U]

Odczyt dosłowny KG (→Wn1)

!!!   [kropki 129-130 w pr.r.; łuk od półnuty 135 do kontynuacji (skończy się na końcu t. 138)]

Oznaczenia KG, interpretacja kontekstowa

!!!   [kropki 129-130 (na kliszy tylko pr.r., jak na miniaturze i aktualnym TGTU); łuk od półnuty 136 do kontynuacji (dojdzie do półnuty 139)]

Łuk Wf 

!!!   [łuk od oktawy e1-e2 w t. 129 do kontynuacji (dojdzie do końca linijki i dalej do t. 143)]

Oznaczenia Wn2
..

Do tekstu głównego przyjmujemy wersję KG, odtworzoną także w Wn, lecz niedokładnie (łuk w t. 135), a w Wn2 ponadto zadiustowaną (kropki w l.r. w t. 129-130). Również notację Wa można uznać za mniej dokładny zapis tej wersji. Długi łuk Wf został dodany już w druku, prawdopodobnie na polecenie Chopina i zastąpił krótszy, rozpoczynający się – z pewnością błędnie – w t. 134. Wersję tę należy więc uważać za alternatywne, autentyczne ujęcie oznaczeń frazowo-artykulacyjnych tego fragmentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KG

t. 129-130

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

Kropki staccato nad pięcioma oktawami pr.r. znajdują się tylko w KG (→Wn); w Wn2 dodano także kropki pod oktawami l.r. W Wa brak oznaczeń dotyczących tego fragmentu. W Wf od 2. oktawy t. 129 biegnie łuk aż do początku t. 143. Z tego względu warianty oznaczeń wykonawczych uwzględnione są w uwadze do t. 129-139.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn