|
Łuk Wa !!! [miniatura, tylko pr.r.: t. 129 (2 ostatnie okatwy)-130 i 135-137; numery taktów 129 i 135. Wersja Wa: Nic nad oktawami 129-130. Łuk od półnuty 135 do kontynuacji (będzie szedł aż do końca linijki i dalej). Klisze w tym i pozostałych wariantach trzeba tak zrobić, żeby wszystkie początki łuków w tej adnotacji dały się skombinować z końcami łuków w adnotacji do t. 139-143. Punkt wspólny na moje oko gdzieś w t. 137, czyli łuki w tej adnotacji będą ucięte gdzieś w tym takcie, wszystkie w tym samym punkcie. Jeśli chodzi o docelowy kształt łuków, to ideałem byłoby, żeby wszystkie wyglądały ładnie. Ale w praktyce najważniejsze są: łuk Wf i łuki KG redakcja, czyli U] |
|
|
!!! [kropki 129-130 w pr.r.; łuk od półnuty 135 do kontynuacji (skończy się na końcu t. 138)] |
|
|
Oznaczenia KG, interpretacja kontekstowa !!! [kropki 129-130 (na kliszy tylko pr.r., jak na miniaturze i aktualnym TGTU); łuk od półnuty 136 do kontynuacji (dojdzie do półnuty 139)] |
|
|
Łuk Wf !!! [łuk od oktawy e1-e2 w t. 129 do kontynuacji (dojdzie do końca linijki i dalej do t. 143)] |
|
|
Oznaczenia Wn2 |
Widoczne w Wf ślady usuwania łuku obejmującego t. 134-138 (do końca linijki) dowodzą, że łuk rozpoczynający się już w t. 129, który zastąpił ten usunięty, został dodany w trakcie korekty Wf1. Biorąc pod uwagę staranność, z jaką Chopin korygował publikowane przez Troupenasa wydania swoich innych utworów, można przyjąć za pewnik, że korekty łuku dokonano na polecenie kompozytora. Jest to też najprawdopodobniej najpóźniejsza autentyczna wersja oznaczeń frazowo-artykulacyjnych tego fragmentu. Mimo to, zdaniem redakcji, nie ma powodów, by uznać ją za ostateczną, czy nawet podstawową (główną). Wynika to z następujących stwierdzeń:
- Korygując Wf Chopin nie zastąpił wersji KG, lecz inną (prawdopodobnie zbliżoną do wersji Wa) i to zanotowaną niedokładnie – rozpoczęcie łuku w t. 134 jest zupełnie niezgodne ze strukturą motywów i fraz. Wersje Wf i KG można więc uważać za alternatywne rozwinięcia pierwotnego zapisu Wa. Zmiany w Wf były jednak wymuszone błędem, a ponadto pośpiech przy korekcie mógł skłonić Chopina do możliwie prostego i bezpiecznego rozwiązania, bez wnikania w szczegóły wewnętrznych podziałów tej frazy.
- Wersja KG odtwarza z pewnością przemyślany zapis autografu, niesie też więcej szczegółowych informacji dotyczących artykulacji i frazowania.
Wersje KG i Wf, mimo że tak różne, w rzeczywistości nie muszą wcale oznaczać odmiennego wykonania. Wydaje się np. całkiem naturalne, by w objęciu łukiem pochodu oktaw w t. 129-130 widzieć jedynie wskazówkę dotyczącą frazowania, a nie zmiany artykulacji. Obie wersje zwracają więc uwagę na odmienne aspekty tkanki muzycznej tego fragmentu: łuk Wf wydziela całość tej ważnej frazy, przygotowującej nadejście drugiej, chorałowej części Scherza, podczas gdy oznaczenia KG precyzują artykulację w t. 129-130 i wskazują czterotaktowe odcinki (t. 136-139 i 140-143) zapowiadające już schemat rytmiczny panujący niepodzielnie w części chorałowej.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Niedokładności KG
notacja: Łuki