mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 151-152

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek jw.               EZnieU

Łuk A (interpre­tacja kontekstowa→Wn→Wa,Ww)

EZTU

Łuk Wf

EZnieU1
..

Zakończenie łuku A w t. 153 jest z pewnością niedokładne. W tekście głównym akceptujemy jego interpretację przyjętą w Wn (→Wa,Ww). Późniejsze rozpoczęcie łuku w Wf to zapewne pomyłka sztycharza. Łuk ten wraz z łukiem w t. 150 niewątpliwie oznaczają nieprzerwane legato całego pochodu ósemek, gdyż w podobnych kontekstach często uważano wypadające na mocnych częściach taktu podziały łuków za nieistotne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 154

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk od B1 w A

! miniat: wycinek, 1. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.           TGTU

Łuk od B w Wn (→Wf,Wa,Ww)

od 1. ósemki EZnieU
..

Ani zasięg, ani kształt łuku A nie sugerują rozpoczęcia go od 1. ósemki taktu, jak to odtworzono w Wn (→Wf,Wa,Ww). W tekście głównym zachowujemy notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 156

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk a1-b1 w A

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, od półnuty c2 do końca taktu.                     TGTU

Łuk c2-b1 w Wn (→Wf,Ww)

EZnieU

Bez łuku w Wa
..

W tekście głównym odtwarzamy łuk A jako łączący ćwierćnutę a1 z ósemką b1. Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wn (→Wf,Ww) to mniej prawdopodobna jego interpretacja, gdyż notację A należy najprawdopodobniej rozumieć w ten sposób, że na ósemce b1 zbiegają się oba dolne głosy pr.r. Pominięcie łuku w Wa jest pomyłką sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa

t. 162-163

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk od 2. ósemki w A (→Wn→Wa,Ww)

! miniat: wycinek, ten takt + 1. ósemka, tylko dolna 5-linia.                EZTU = łuk i 5

Łuk od 1. ósemki w Wf

EZnieU = łuk i 5
..

Przesunięcie łuku o ósemkę to przypuszczalnie niedokładność sztycharza Wf, jedna z kilku w tym fragmencie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 165-166

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

2 łuki do d2 w A, interpretacja kontekstowa

Łuk do cis2 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU1 (tylko t. 164-5)
..

Górny, dwutaktowy łuk A dochodzi do 2. ćwierćnuty t. 166, co jednak jest na pewno niedokładnością – por. połączenie t. 169-170. Skrócenie łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww) to przykład dopasowania znaku do wiązań ósemkowych.
Brak w wydaniach krótkiego łuku cis2-d2 najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem, choć fakt, że pominięto w tym fragmencie wszystkie podobne łuki, może wskazywać na świadome ułatwianie sobie pracy przez sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn