Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 165-166

2 łuki do d2 w A, interpretacja kontekstowa

Łuk do cis2 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU1 (tylko t. 164-5)

Górny, dwutaktowy łuk A dochodzi do 2. ćwierćnuty t. 166, co jednak jest na pewno niedokładnością – por. połączenie t. 169-170. Skrócenie łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww) to przykład dopasowania znaku do wiązań ósemkowych.
Brak w wydaniach krótkiego łuku cis2-d2 najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem, choć fakt, że pominięto w tym fragmencie wszystkie podobne łuki, może wskazywać na świadome ułatwianie sobie pracy przez sztycharza Wn.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.