mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 190

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez łuku w źródłach

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.               Tu bez kliszy 

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU = łuk w nawiasie
..

W tekście głównym proponujemy dodanie łuku na wzór dokładniej oznaczonego analogicznego t. 7. Podobnie w t. 373.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 193

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Klinik w A

! miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.             TGTU tylko klinik (bez łuku)    

Kropka staccato i całotaktowy łuk w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU

Całotaktowy łuk w Ww

EZnieU1

Klinik i łuk od 2. ósemki proponowane przez redakcję

EZTU
..

Początkowa oktawa jest w A opatrzona znakiem staccato, który odczytujemy jako klinik – choć nieduży, znak ten jest wyraźnie podłużny. Potwierdzeniem zróżnicowania znaków staccato w motywie trzech oktaw C-c jest jednoznaczna notacja analogicznych motywów w t. 1-2, 9-10, 11-12, 184-185 i 186-187. W Wn (→Wf,Wa) podano kropkę, którą w Ww pominięto ze względu na rozpoczynający się od tej nuty łuk lub przeoczono. Łuk o takim zakresie dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww) – w A Chopin przeoczył ten znak – nawiązując do niedokładnej interpretacji Chopinowskich łuków w analogicznych taktach (por. np. t. 10-12). W tekście głównym dodajemy łuk na wzór autentycznych łuków w wymienionych taktach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki , Adiustacje Ww

t. 195

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk od 2. ósemki w A (interpretacja kontekstowa) i Wa

Łuk od 1. ósemki w Wn (→Wf,Ww)

całotaktowy
..

Łuk A zaczyna się wyraźnie od 2. ósemki, jak w analogicznych t. 10, 12, 193. Natomiast koniec łuku urywa się pod c1, co jest oczywistą niedokładnością. Tłumaczy to w tym wypadku sztycharza Wn (→Wf,Ww), który "poprawił" oba końce Chopinowskiego łuku. Późniejsze rozpoczęcie łuku w Wa, przypadkiem zgodne z pisownią A, to z pewnością skutek niedokładności sztycharza lub wręcz niedoskonałość druku.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 197-198

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk w A

! miniat: wycinek, te 2 ćwierćnuty i łuk, tylko dolna 5-linia.                 TGTU

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Łuk w A można łatwo uznać za nieznaczący gryzmoł, co tłumaczy przeoczenie sztycharza Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn

t. 199

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do g w A

! miniat: wycinek, ten motyw, tylko dolna 5-linia.               TGTU

Łuk do fis w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Skrócenie łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww) może być niedokładnością lub adiustacją ujednolicającą to miejsce z autentycznymi łukami w analogicznych t. 17-19. Różnica zapisów A w tych miejscach sugeruje zresztą, że Chopin uważał te pisownie za praktycznie równoznaczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn