


Łuki
t. 383
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV
..
W tekście głównym podajemy łuk wpisany w A, wyraźnie na wysokości c2. Przypisanie go w Wn (→Wf,Ww) do wewnętrznych nut akordów (f2-es2) to dowolność sztycharza Wn. Dowolną adiustacją jest zapewne także przeniesienie łuku na wysokość c2 w Wa – wydawca ten nie miał wszak dostępu do A, natomiast ingerował w notację łuków pomiędzy parami akordówi l.r. w tym miejscu, dodając łuki w następnym takcie, w którym Chopin ich nie wpisał. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 384-385
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV
..
Łuki dodane w Wf i Wa, choć z pewnością nieautentyczne, najprawdopodobniej odpowiadają zamierzonemu przez Chopina wykonaniu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |