Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 383

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk przetrzymujący c2 w A i Wa

! miniat: wycinek A, tylko dolna 5-linia, ta para akordów.                   TGTU

Łuk f2-es2 w Wn (→Wf,Ww)

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy łuk wpisany w A, wyraźnie na wysokości c2. Przypisanie go w Wn (→Wf,Ww) do wewnętrznych nut akordów (f2-es2) to dowolność sztycharza Wn. Dowolną adiustacją jest zapewne także przeniesienie łuku na wysokość c2 w Wa – wydawca ten nie miał wszak dostępu do A, natomiast ingerował w notację łuków pomiędzy parami akordówi l.r. w tym miejscu, dodając łuki w następnym takcie, w którym Chopin ich nie wpisał.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 384-385

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez łuków w A (→WnWw)

! miniat: wycinek,                 Tu bez kliszy 

Łuk w Wf

as-g1 przy główkach

Łuki w Wa

łuk nad 2. i 3. akordem 384 (nad laskami) + łuk f1-es1 384-5 (EZnieU1)

..

Łuki dodane w Wf i Wa, choć z pewnością nieautentyczne, najprawdopodobniej odpowiadają zamierzonemu przez Chopina wykonaniu.
Drugi łuk dodany w Wa jest niekompletny – pominięto jego dokończenie w t. 384, w nowej linii tekstu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf