Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 82-83

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuki i klinik w A

! miniat: wycinek,                         TGTU = 2 łuki e-d i klinik nad tercją 83

Bez znaków w Wn (→Wf,Wa,Ww)

..

Pominięcie w Wn (→Wf,Wa,Ww) oznaczeń artykulacji pr.r. mogło wynikać z niepewności co do zakresu łuków oraz obecności i rodzaju znaku staccato. W A w wielu miejscach Chopin skracał łuki, gdy nie można było ich wygodnie wpisać (por. cz. I, t. 17-20), tak więc sztycharz mógł się wahać pomiędzy łukiem obejmującym 3 lub 2 nuty. Wątpliwości mógł wzbudzić także odosobniony – mimo kilku podobnych figur – znak staccato. W tekście głównym odtwarzamy te znaki odczytane dosłownie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Kliniki

t. 86-87

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do b w A

! miniat: wycinek t. 86-7, jw.               TGTU

Łuk do c1 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

..

Łuk w A – typu "celującego" – dochodzi wyraźnie do półnuty b, czego nie odtworzono w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki celujące

t. 95-96

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Ciągły łuk w A

! miniat: wycinek kombinowany, t. 95 i początek 96, dolna pięciolinia z częścią górnej, żeby był łuk...           TGTU = łuk 92-95 + lewy koniec 96-7

Rozdzielone łuki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU 2 linijki (cały łuk i lewy koniec)

..

Nie wydaje się, by notację A można było interpretować tak, jak to zrobiono w Wn (→Wf,Wa,Ww) – łuk na końcu linii (t. 95) wyraźnie wykracza poza kreskę taktową, a jego kontynuacja na początku następnej linii rozpoczyna się wyraźnie przed pierwszą nutą t. 96. W tekście głównym podajemy więc wersję A, mimo że podział łuku odpowiada tu podziałowi strukturalnemu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 96

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk od A1 do D w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek ten takt, tylko dolna 5-linia.                     łuk EZnieU1 + marcato i wiązanie z laskami EZTU;

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww)

Tu bez kliszy = TGTU

Łuk od G1 do Fis w A, możliwa interpretacja kontekstowa

! miniat: Corel.                       EZnieU łuk, marcato, wiązanie i laski

..

Nad ósemkami l.r. A ma łuk (fragment łuku?), biegnący od 3. do 6. ósemki. Porównanie z analogicznym t. 293 sugeruje, że Chopin chciał tu wpisać łuk o podobnym zakresie, ale zrobił to niedokładnie, skrępowany zapisem partii obu rąk na jednej pięciolinii. Możliwe też, że pozostawił znak w niedokończonej postaci, gdyż uznał zadowalający zapis za niemożliwy, ewentualnie zrezygnował z łuku, zadowalając się określeniem marcato. Z tego względu w tekście głównym łuku tego nie uwzględniamy, idąc w tym za Wn (→Wf,Wa,Ww). Łuk wzorowany na t. 293 proponujemy jako rozwiązanie alternatywne.
Patrz też t. 97.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 97

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk od A do C w A, prawdopodobne odczytanie

! miniat: wycinek jw.                     EZnieU1;

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww)

Tu bez kliszy = TGTU

..

Łuk wpisany w A w tym takcie jest jeszcze mniej dokładny niż ten w t. 96. Tak jak tam, można też wątpić, czy Chopin rzeczywiście chciał go zachować w tekście. Ponieważ jednak w tym wypadku nie ma analogicznego łuku, który umożliwiłby rekonstrukcję domniemanego zakresu tego łuku, rekonstrukcji takiej nie proponujemy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn