A
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 95-96

Ciągły łuk w A

! miniat: wycinek kombinowany, t. 95 i początek 96, dolna pięciolinia z częścią górnej, żeby był łuk...           TGTU = łuk 92-95 + lewy koniec 96-7

Rozdzielone łuki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU 2 linijki (cały łuk i lewy koniec)

Nie wydaje się, by notację A można było interpretować tak, jak to zrobiono w Wn (→Wf,Wa,Ww) – łuk na końcu linii (t. 95) wyraźnie wykracza poza kreskę taktową, a jego kontynuacja na początku następnej linii rozpoczyna się wyraźnie przed pierwszą nutą t. 96. W tekście głównym podajemy więc wersję A, mimo że podział łuku odpowiada tu podziałowi strukturalnemu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.