mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 20

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Kropki staccato w A

TGTU = kropki nad b2, as2 i g2

Bez znaków w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Trzy kropki staccato są w A słabo widoczne, jednak ich obecność i znaczenie nie ulega wątpliwości. Pominięcie znaków w Wn (→Wf,Wa,Ww) to niedopatrzenie sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 32-35

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

8 krótkich akcentów w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek.          EZnieU x 8 (zrobione niektóre z tej i następnej adno o akcentach)

8 akcentów długich w A, interpretacja kontekstowa

TGTU x 8
..

Widoczne w A znaki w formie akcentów, na ogół krótkich, są w większości umieszczone pomiędzy dwiema ostatnimi ósemkami kolejnych połówek taktów i tak też odtworzono je w Wn (→Wf,Wa,Ww), uważając przypuszczalnie za krótkie diminuenda. W tekście głównym odtwarzamy je jako akcenty długie nad 3. i 7. ósemką, co odpowiada łukowaniu partii l.r. i jest zgodne z jednym z Chopinowskich sposobów oznaczania takich akcentów. Podobnie w t. 36-39, patrz też t. 33-34.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności A

t. 33-34

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Akcenty w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, zakres jak tu, tylko wyciąć skreślenie.              EZnieU

 

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek TGTU.                 EZTU

 w Wn (→Wf,Ww)

EZnieU2

Bez znaków w Wa
..

Tak jak w przypadku akcentów pr.r., także dwa znaki w partii l.r. odtwarzamy jako akcenty długie. Zwraca uwagę różnica długości znaków prawej i lewej ręki w Wn (→Wf,Ww) – znaki l.r. są znacznie dłuższe, można by je uważać za akcenty długie. Odtwarzamy je jako widełki diminuendo dla ilustracji sposobu rozumienia tych znaków przez sztycharzy – różnica długości odpowiada odstępom między nutami, które w przypadku ćwierćnut l.r. są dwukrotnie większe niż dla ósemek pr.r. Oznacza to, że widziano w nich właśnie diminuenda odnoszące się do par sąsiednich nut.
Brak znaków w Wa to przypuszczalnie przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 36-39

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

8 krótkich akcentów w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, t. 36, tylko górna 5-linia..          EZnieU x 8 (zrobione niektóre)

8 akcentów długich w A, interpretacja kontekstowa

TGTU x 8
..

Umieszczone pomiędzy nutami krótkie akcenty interpretujemy jako akcenty długie – patrz t. 32-35.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 40-42

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Krótkie akcenty w A, Wa i Ww

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia.              4 krótkie akcenty zamiast długich

Akcenty długie w Wn (→Wf)

TGTU x 4
..

W A, cztery akcenty w tych taktach nie różnią się wielkością od trzech następnych w t. 43. Mimo to w Wn (→Wf) odtworzono je jako akcenty długie, które wydają się bardziej odpowiednie, jeśli wziąć pod uwagę długie wartości rytmiczne akcentowanych akordów. Za intencją użycia akcentów długich przemawia także ich – niewielkie wprawdzie – przesunięcie poza nutę, a także nieco wyraźniejsza notacja tych znaków w t. 44-46, a zwłaszcza 52.
Krótkie akcenty w Wa i Ww to skutek niedokładnego odtworzenia notacji Wn, ich zbieżność z zapisem A jest przypadkowa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn , Niedokładności A