mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 8

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

Inaczej niż w t. 374, tutaj nie tylko nie ma klinika nad 1. ćwierćnutą, ale Chopin go prawdopodobnie usunął, na co wskazują widoczne w A ślady skrobania.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 10-12

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Kliniki i łuki od 2. ósemki w A, interpretacja kontekstowa

Łuki całotaktowe w Wn (→Wf,Wa,Ww)

do zrobienia (bez kliników)
..

Wersja Wn (→Wf,Wa,Ww), w której kliniki nad oktawami na początku t. 10 i 12 zostały zlekceważone, a łukami objęto całe takty, wskazuje na mocno już ugruntowane przekonanie sztycharza Wn o generalnej niestaranności Chopinowskich łuków. W tym jednak wypadku, rutynowe dopasowanie ich do wyraźnych struktur rytmicznych z pewnością nie odpowiada intencji Chopina, który we wszystkich powtórzeniach tej frazy (t. 193-195 i 376-378) wpisał wyłącznie łuki biegnące od 2. ósemki taktu.
Za niedokładną trzeba uznać jedynie końcówkę łuku w t. 10, który odczytany dosłownie dochodzi w A tyko do h.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 11-12

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w t. 11-12 i cresc. w A

! miniat: wycinek jw.                EZTU

2  i cresc. w Wn (→Wf)

EZnieU

2  w Wa

EZnieU bez cresc.

 w t. 12 i cresc. w Ww

EZnieU bez pierwszych widełek (w t. 11)
..

Interpretacja widełek  w A, mimo ramion wyraźnie różnej długości, wydaje się stosunkowo prosta – rysując górne ramię Chopin musiał ominąć akord pr.r., toteż za zamierzony zasięg znaku uznajemy dolne ramię. W Wn (→Wf,Wa) t. 12 otwiera nową linię tekstu, co spowodowało podział widełek na dwa osobne znaki (był to jeden ze sposobów – oprócz stosowanego współcześnie – odtwarzania widełek w takiej sytuacji). W Ww pominięto pierwszy z nich, przypuszczalnie w następstwie nieuwagi sztycharza.
W Wa pominięto wskazówkę cresc. w t. 12, co może być uproszczeniem zapisu lub przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy Ww

t. 12

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w A

! miniat: ten takt, wycinek, tylko dolna 5-linia.             TGTU = znak pod l.r.

Bez znaku w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Brak widełek  może być przeoczeniem lub uproszczeniem zapisu – sztycharz Wn mógł uznać trzecią wskazówkę crescendo w tym takcie za niepotrzebną komplikację.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 20

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Kropka staccato w A i Wa

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia. 4. ćwierćnuta 19 + 2 ósemki 20.                  TGTU = kropka staccato nad c3 + łuk nad nią

Bez znaku w Wn (→Wf,Ww)

łuk niżej
..

Brak kropki w Wn (→Wf,Ww) to z pewnością przeoczenie – patrz następna uwaga. Pojawienie się znaku w Wa można tłumaczyć obecnością kropki w zbliżonym kontekście w poprzednim takcie – mogło to nakłonić adiustatora do jej dodania lub po prostu zmylić sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn