A
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 40-42

Krótkie akcenty w A, Wa i Ww

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia.              4 krótkie akcenty zamiast długich

Akcenty długie w Wn (→Wf)

TGTU x 4

W A, cztery akcenty w tych taktach nie różnią się wielkością od trzech następnych w t. 43. Mimo to w Wn (→Wf) odtworzono je jako akcenty długie, które wydają się bardziej odpowiednie, jeśli wziąć pod uwagę długie wartości rytmiczne akcentowanych akordów. Za intencją użycia akcentów długich przemawia także ich – niewielkie wprawdzie – przesunięcie poza nutę, a także nieco wyraźniejsza notacja tych znaków w t. 44-46, a zwłaszcza 52.
Krótkie akcenty w Wa i Ww to skutek niedokładnego odtworzenia notacji Wn, ich zbieżność z zapisem A jest przypadkowa.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.