mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 56

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Klinik w A (→Wn→Ww)

! miniat: wycinek, ten akord, tylko górna 5-linia.               TGTU = klinik

Bez znaku w Wa1

Kropka staccato w Wf i Wa2
..

Pominięcie klinika w Wa1 to pomyłka sztycharza, poprawiona w Wa2 przez dodanie kropki staccato. Adiustację wprowadzono być może na podstawie porównania z Wf, w którym użyto takiego znaku, zapewne przez pomyłkę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Kliniki

t. 67

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Akcent w A

! miniat: wycinek, ten akord, tylko dolna 5-linia.                EZTU = akcent

Bez znaku w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Brak akcentu to zapewne przeoczenie sztycharza Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 71

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w A

! miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, wycinek.          TGTU = widły i wiązanie z laskami w 2. połowie taktu

Dłuższe  w Wn (→Wf,Ww) i Wa2

EZnieU 

Bez znaku w Wa1

EZTU bez wideł
..

Rozciągnięcie widełek  można w tym przypadku uznać za uzasadnione zarówno muzycznie (por. poprzednie pasaże), jak i graficznie – Chopin mógł skrócić znak w A, by nie przecinać innych elementów zapisu. Wersję wydań można więc traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 72

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, zakres znaku (te 2 akordy), tylko dolna 5-linia.                 EZnieU

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

Znak  dotyczący jednego akordu jest z na­tury rzeczy akcentem długim i tak go odtwa­rzamy w tekście głównym. Taki sposób notacji spotykamy także w późniejszych utworach, mimo że typowy akcent długi był już wtedy w pisowni Chopina w zasadzie ukształtowany – por. Scherzo b op. 31, t. 6-7.
Podobnie w t. 74.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 74

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek te dwa zligowane akordy, tylko dolna 5-linia.              EZnieU

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU,            TGTU

 w Wn (→Wa)

EZnieU1

 w Wf i Ww

EZnieU2
..

Znak  wpisany w A odnosi się wyraźnie do dolnej pięciolinii i jako taki ma – mimo znacznej długości – znaczenie akcentu długiego, tak jak podobny znak w t. 72. W ten sposób interpre­tujemy ten znak w tekście głównym. W Wn rozciągnięcie znaku i niejasne umiejscowienie pomiędzy pięcioliniami zmieniło jego sens, co potwierdzają pozostałe, oparte na Wn wydania, w których przypisano go do pr.r., jako dopowie­dzenie znaku  z poprzedniego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn