mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 214

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk od as do d w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, ten takt, dolna 5-linia z łukiem.        EZnieU

Łuk do h do b w A (prawdo­podobna interpretacja→Wn→Wf,Wa,Ww)

EZTU
..

Nie jest jasne, jak należy interpretować łuk A. Porównanie z autentycznymi łukami w zawierających bardzo podobne figury t. 28-30 sugeruje, że łuk mógłby się rozpocząć od 3. ósemki. Uzasadnić muzycznie można także doprowadzenie łuku do d, co zwraca uwagę na tę nutę, prowadzącą wszak do es na początku następnego taktu. Z drugiej strony, odmienna budowa figuracji l.r. – biegnący od początku taktu gładki postęp skalowy – powoduje, że nie ma tu wyczuwalnego we wspomnianych taktach zatrzymania harmonicznego na akordzie G-dur, a co za tym idzie, oddzielenie pierwszych 2 ósemek traci rację bytu. Biorąc zaś pod uwagę, że łuk położony jest mniej więcej symetrycznie nad grupą 8 ósemek, a łuki w A są w wielu miejscach niedokładne, można uznać całotaktowy łuk Wn (→Wf,Wa,Ww) za pełnoprawną interpretację zapisu A. W tekście głównym decydujemy się na tę właśnie interpretację, traktując pierwszą jako równorzędny wariant.

Nie jest jasne, jak należy interpretować łuk A. Wersję wydań można uznać za uzasadnioną – łuk położony jest mniej więcej symetrycznie nad grupą 8 ósemek, co na pierwszy rzut oka wydaje się niezwiązane z biegiem muzyki i sugeruje niedokładność zapisu. Wersję tę można zatem traktować jako pełnoprawny wariant. Jednak zdaniem redakcji, łuk ten daje się sensownie zinterpretować niemal bez odbiegania od realnego zapisu – w zawierających bardzo podobną figurę t. 28-30 Chopin trzykrotnie wpisał łuk rozpoczynający się od 3. ósemki taktu, co jest bliższe odczytowi dosłownemu omawianego łuku niż łuk biegnący od 1. ósemki, a doprowadzenie łuku do d zwraca uwagę na tę nutę, prowadzącą wszak do es na początku następnego taktu. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy tę właśnie interpretację zapisu A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 220-221

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

2 kropki staccato i łuk w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek 2. połowa t. 219 + ćwierćnuta 220.          EZTU kropki + EZnieU łuk

2 kliniki i łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Kropka i łuk w A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                  EZTU tylko pierwsza kropka + łuk EZnieU

Łuk w A, inna interpretacja

EZnieU (tylko łuk)

2 kropki w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU.            EZTU
..

Odczytana dosłownie notacja A to zdaniem redakcji przykład nieskontrolowanej zmiany koncepcji oznaczeń artykulacji (inny przykład – patrz cz. I, t. 102). Chopin przypuszczalnie zamierzał zastąpić jedną lub obie kropki staccato łukiem albo na odwrót. Za bardziej prawdopodobną uważamy tę drugą możliwość – kompozytor chciał początkowo urozmaicić artykulację basu, wpisując łuki w t. 219-220 i 220-221, po czym postanowił użyć łuku tylko za drugim razem, dla podkreślenia modulującego kroku B-ces, a w t. 219 dopisał kropki. W tekście głównym zachowujemy więc tylko kropki staccato, jako przypuszczalnie późniejszą koncepcję.
Użycie kliników w Wn (→Wf,Wa,Ww) to – tak jak w t. 216-217 – dowolność sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki , Połowiczne korekty

t. 229-230

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do b3 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, t. 229 od ósemek + 2 ósemki 230.         EZnieU

Łuk do a3 w Wn (→Ww)

EZTU

Bez łuku w Wf

Łuk do t. 230 w Wa

EZnieU1
..

Odczytany dosłownie łuk A jest – jak wiele innych w Sonacie – prawdopodobnie niedokładny, toteż w tekście głównym podajemy jego interpretację przyjętą w Wn (→Ww). Wersje pozostałych wydań to efekt pomyłek sztycharzy.
Patrz też t. 231.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 230-231

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuki w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek.                 TGTU = 2 łuki

Bez łuków w Wa
..

Brak łuków na przejściu taktów to niewątpliwy błąd sztycharza Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 231

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do b3 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt od ósemek.         EZnieU (zrobić jak 229)

Łuk do a3 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZTU
..

Tak jak w t. 229, łuk A jest prawdopodobnie niedokładny. W tekście głównym uwzględniamy jego interpretację przyjętą w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn