A
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 220-221

2 kropki staccato i łuk w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek 2. połowa t. 219 + ćwierćnuta 220.          EZTU kropki + EZnieU łuk

2 kliniki i łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Kropka i łuk w A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                  EZTU tylko pierwsza kropka + łuk EZnieU

Łuk w A, inna interpretacja

EZnieU (tylko łuk)

2 kropki w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU.            EZTU

Odczytana dosłownie notacja A to zdaniem redakcji przykład nieskontrolowanej zmiany koncepcji oznaczeń artykulacji (inny przykład – patrz cz. I, t. 102). Chopin przypuszczalnie zamierzał zastąpić jedną lub obie kropki staccato łukiem albo na odwrót. Za bardziej prawdopodobną uważamy tę drugą możliwość – kompozytor chciał początkowo urozmaicić artykulację basu, wpisując łuki w t. 219-220 i 220-221, po czym postanowił użyć łuku tylko za drugim razem, dla podkreślenia modulującego kroku B-ces, a w t. 219 dopisał kropki. W tekście głównym zachowujemy więc tylko kropki staccato, jako przypuszczalnie późniejszą koncepcję.
Użycie kliników w Wn (→Wf,Wa,Ww) to – tak jak w t. 216-217 – dowolność sztycharza Wn.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn, Kliniki, Połowiczne korekty

notacja: Łuki, Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Pierpont Morgan Library, Nowy Jork