t. 77
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II
..
Kropka staccato dodana w Wn (→Wf) jest dowolnością sztycharza lub pomyłką. Dwa podobne pochody w partii pr.r. (t. 73 i 75), w których również pierwsza, dłuższej trwająca oktawa nie ma kropki, dowodzą, że i tutaj Chopin celowo nie wpisał tego znaku. Zgodność Wa i Ww z wersją A można wytłumaczyć adiustacjami ujednolicającymi właśnie z t. 73 i 75. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Ww |
|||
t. 77
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II
..
W tekście głównym rozwijamy użyty w źródłach, razdko stosowany skrót stacc. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||
t. 78
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II
..
Uderzana na 2. mierze taktu półnuta f2, po której następuje ćwierćnuta tej samej wysokości, sugeruje możliwość błędu – albo nuta ta miała być ćwierćnutą, albo pomyłką jest potwórzenie f2 na 3. mierze. Mogłaby to być np. niedokończona poprawka, w której Chopin dopisał nową wersję, a nie usunął poprzedniej. Ponieważ zmiana wartości z półnuty na ćwierćnutę może wpłynąć jedynie na sposób zagrania tej nuty, wersji z ćwierćnutą nie podajemy jako oddzielnego wariantu. W tekście głównym zachowujemy pisownię oryginalną, która choć zastanawiająca, nie zawiera wyraźnego błędu. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy A |
|||
t. 80
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II
..
Konieczność powtórzenia głównej części Menueta wynika z ogólnie przyjętej formy tego tańca. O tym, że Chopin nie zamierzał tu od niej odchodzić, świadczą tytuły obu części – Menuetto i Trio. Powszechnie stosowanym zwyczajem było również nieuwzględnianie przy powrocie części głównej oznaczonych w niej repetycji. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Nieoznaczone Da Capo |