Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 73-77

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Łuki nad triolami w źródłach

! miniat: wycinek, t. 73, tylko górna 5-linia.            EZnieU do zrobienia = 4 łuki nad triolami 73 i 75 + 2 łuki pod triolami l.r. 77

Bez łuków, propozycja redakcji

..

W t. 73, 75 i 77 w tekście głównym pomijamy łuki, będące częścią oznaczenia trioli – por. Ogólne Zasady Redakcyjnep. 16. W tym wypadku nie ma bowiem wątpliwości, że jest to jedyna funkcja tych łuków, co potwierdza wskazówka staccato w t. 77.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Łuki "triolowe"

t. 73-76

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed des w t. 73 i 75 oraz as w t. 74 i 76.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 73

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Bez palcowania w A (→WnWf,Ww)

Palcowanie w Wa

EZnieU2 pierwsze dwie cyfry + EZnieU trzecia.    Koor bez łuków U

..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury pr.r. dodanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 74-76

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

..

A ma tylko jeden  przy oktawie d2-d3 zarówno w t. 74, jak i 76. Brakujące znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 75-76

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Łuk do des w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek t. 75 i 1. nuta 76, tylko dolna 5-linia.          łuk es-des

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww)

Łuk do B proponowany przez redakcję

TGTU

..

Odczytany dosłownie, łuk w A jest z pewnością niedokładny – niedokończony – jak wiele innych łuków w tym rękopisie (por. np. cz. I, t. 182-183 lub cz. IV, t. 350-351). Nie ma przy tym znaczenia, czy uznamy go za dochodzący do des czy do ces. Można więc zrozumieć sztycharza Wn, że nie uwzględnił tego łuku (o ile nie było to zwykłe przeoczenie). W tekście głównym proponujemy łuk wzorowany na analogicznych t. 73-74.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn