mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 52

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

des2 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten akord, tylko górna 5-linia.          EZnieU = kr. takt. i arpeggio

d2 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZTU ale kaso zamiast bemola

des2 (z ) proponowane przez redakcję

EZTU
..

Przed tercją akordu nie ma w A żadnego znaku chromatycznego, co odczytane dosłownie daje des2. W Wn (→Wf,Wa,Ww) uznano to za pomyłkę i dodano  podwyższający to des2 na d2. Chopin rzadko pisał znaki ostrzegawcze, toteż brak  przed tą nutą nie może być uważany za argument za d2. Analiza stylistyczna nie pozwala zaś na zdecydowane wyróżnienie którejś z wersji:

  • kontekst harmoniczny sąsiednich taktów dopuszcza użycie w omawianym miejscu zarówno akordu B-dur, jak i b-moll;
  • w analogicznym t. 60 występuje wprawdzie d1, ale tam des1 byłoby pod względem harmonicznym nie do pomyślenia;
  • w wersji z d2 trzy kolejne czterotaktowe frazy kończą się akordem B-dur, co z jednej strony wzmaga oczekiwanie na mającą się pojawić tonikę es-moll, z drugiej jednak wywołuje wrażenie pewnej monotonii.

W tej sytuacji, wobec braku wyraźnych argumentów przemawiających za pomyłką Chopina, w tekście głównym podajemy wersję A, opatrując problematyczną nutę ostrzegawczym .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 53

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach nieuzasadniony  (ostrzegawczy?) przed półnutą ces. Nie uwzględniamy także  przed ćwierćnutą ces1, dodanego w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 54-55

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Łuki od t. 54 w A (→Wn→Wa,Ww)

! miniat: wycinek, od 3 w 54 do końca 55, tylko górna 5-linia.                 TGTU = łuk 54-55

Łuki od t. 55 w Wf

pr.r. od ćwierćnuty b1, l.r. od ges
..

Późniejsze rozpoczęcie łuków w partiach obu rąk raczej nie było przypadkowym błędem sztycharza Wf. Trudno jednak wskazać powód tej adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 55-56

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Wa1,Ww)

Palcowanie w Wa2

od a w t. 55 : 123 wszystkie pod
..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury lr.r. dodanej w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 58-60

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Akcenty w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.                  zamiast widełek diminuendo krótkie akcenty na 3 w t. 58 i na 1 w t. 60.

Widełki  w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU
..

Odczytane dosłownie, pary znaków dynamicznych w tych taktach wyglądają jak crescendo i akcent. Porównanie z analogiczną frazą w t. 49-52, a także z t. 57 dowodzi jednak – co zauważono już w Wn (→Wf,Wa,Ww) – że w intencji Chopina były to pary  . Tego typu sytuacje tłumaczą w pewnym sensie ogólną skłonność sztycharzy do wydłużania widełek dynamicznych.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A