mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t.

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

..

kategoria redakcyjna:

t. 1

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

 = 60 w A (→Wn→Wf)

! miniat: wycinek.            TGTU = cały metronom

= 80 w Wa

Bez oznaczenia w Ww
..

Wyższa wartość w oznaczeniu tempa metronomicznego to zapewne pomyłka sztycharza Wa1. Podobnie, za przeoczenie uważamy brak całej wskazówki w Ww.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa

t. 1

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

 w t. 1 w A

! miniat: wycinek.             TGTU = jedno p

2  w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU
..

W tekście głównym zachowujemy Chopinowski zapis w A, w którym , choć umieszczone nieco bliżej dolnej pięciolinii, odnosi się prawdopodob­nie do partii obu rąk. Doprecyzowanie notacji w Wn (→Wf,Wa,Ww), z pewnością niesprzeczne z wykonaniem wynikającym z tekstu A, można uznać za racjonalne i traktować jako praktyczny wariant, zwracający w pewnym sensie uwagę na quasi-kanoniczny dialog obu rąk.
Jeśli chodzi o umiejscowienie wskazówki w przedtakcie lub na początku t. 1, to w utworach Chopina spotykamy oba typy pisowni (por. np. Etiudę As op. 25 nr 1 i a op. 25 nr 4), niekiedy nawet w jednym utworze, np. w Mazurku c op. 30 nr 1. Choć nie jest łatwo odgadnąć, czym się Chopin kierował wybierając jedną z wersji, nie wydaje się, by w praktyce miało to istotniejsze znaczenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Bez łuku w źródłach

! miniat: wycinek, t. 1, tylko dolna 5-linia.              Tu bez kliszy 

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU = łuk w nawiasie
..

Trudno przypuszczać, by Chopin chciał inaczej oznaczyć motywy l.r. w t. 1 i 3, toteż brak łuku w t. 1 uważamy za niedopatrzenie Chopina. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 2-4

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Łuki do b w A

! miniat: wycinek t. 2, tylko górna 5-linia.           TGTU = łuk pr.r. w t. 2 i 4

Łuki do c1 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

2 krótsze łuki (t. 2 i 4)
..

Skrócenie łuków pr.r. w t. 2 i 4 to dowolność sztycharza Wn (→Wf,Wa,Ww), który ujednolicił łukowanie motywów lewej i prawej ręki, co skądinąd wydaje się uzasadnione. Notacja A jest tu jednak wyjątkowo precyzyjna i konsekwentna, toteż zachowujemy ją w tekście głównym, mimo że w tym kontekście oba zapisy oznaczają naszym zdaniem jednakowe wykonanie.
Patrz też t. 11.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn