


|
Łuki do b w A ! miniat: wycinek t. 2, tylko górna 5-linia. TGTU = łuk pr.r. w t. 2 i 4 |
|
|
2 krótsze łuki (t. 2 i 4) |
Skrócenie łuków pr.r. w t. 2 i 4 to dowolność sztycharza Wn (→Wf,Wa,Ww), który ujednolicił łukowanie motywów lewej i prawej ręki, co skądinąd wydaje się uzasadnione. Notacja A jest tu jednak wyjątkowo precyzyjna i konsekwentna, toteż zachowujemy ją w tekście głównym, mimo że w tym kontekście oba zapisy oznaczają naszym zdaniem jednakowe wykonanie.
Patrz też t. 11.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki