Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 14

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Akcent w A (→WnWw)

! miniat: wycinek, ta oktawa, tylko dolna 5-linia.            TGTU = akcent

Bez znaku w Wf i Wa

..

Brak akcentu w Wf i Wa najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem sztycharzy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa

t. 14-15

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

..

W A brak  przed dolną nuta 1. oktawy l.r. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→Wf,Wa,Ww). Dodano także ostrzegawcze bemole przed oktawą B1-B w t. 15, co uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 15

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

 przed 3. ćwierćnutą w A

! miniat: wycinek, ten takt,           EZTU

 pod 3. ćwierćnutą w Wn (→Ww)

EZnieU

 po 3. ćwierćnucie w Wf i Wa

EZnieU2

..

W tekście głównym odtwarzamy znak  według A. W Wn (→Ww) przesunięto go pod 3. ćwierćnutę, a w Wf i Wa jeszcze dalej.
Tak samo w t. 47.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 17

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Klinik w A (→WnWf,Ww)

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ta i następna tercja.             TGTU = klinik

Bez znaku w Wa

..

Brak klinika to zapewne przeoczenie sztycharza Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 18

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, górna 5-linia i trochę dolnej.          TGTU 

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

..

Znak w A odnosimy do półnuty pr.r., co wynika z niebudzącej wątpliwości pisowni trzech następnych, analogicznych taktów. Z tego zaś wynika, że jest to akcent długi, co również potwierdzają niewątpliwe akcenty w następnych taktach. W Wn (→Wf,Wa,Ww), mimo że umiejscowienie znaku również wskazuje na pr.r., jego długość dopasowano do trioli l.r., tak iż przypomina on bardziej widełki .

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie