mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 13

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Akcent długi w A (→Wn→Wf,Wa)

! miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                 TGTU = akcent długi 

 w Ww

EZnieU
..

Rozciągnięcie znaku  w Ww to dowolność sztycharza tego wydania. Spowodowało to, że – inaczej niż w pozostałych wydaniach – znaku nie można już uznać za akcent długi, co zdaniem redakcji było intencją Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Ww

t. 16

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

 od 2. akordu w A

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.           TGTU

 od 1. akordu w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU
..

Z pozoru drobna niedokładność w odtworzeniu przez Wn (→Wf,Wa,Ww) widełek  jest wszakże charakterystyczna dla modus operandi sztycharzy – znak rozciągnięto, dopasowując go mniej więcej do łatwo uchwytnej struktury rytmicznej, w tym przypadku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych

t. 24

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Akcent długi w A (→Wn→Wa,Ww)

! miniat: wycinek 5 ósemek, tylko górna 5-linia.            EZTU

 w Wf

EZnieU
..

Znak w A interpretujemy jako akcent długi, gdyż powiązany jest graficznie tylko z półnutą na początku taktu. Podobnie oceniamy nieco dłuższe znaki w Wn, Ww i Wa. Natomiast znak w Wf jest wyraźnie dłuższy i odtwarzamy go jako widełki .

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

t. 30

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia (z widłami crescendo pod).              EZnieU (górne widły)

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

EZTU = akcent
..

Nie jest jasne, jak należy interpretować znak  wpisany w A nad partią pr.r. Towarzyszy mu bowiem wpisany pod pięciolinią znak  o praktycznie identycznym zakresie. Górny znak musi zatem odnosić się tylko do górnego głosu i – odczytany dosłownie – nakazywałby wykonanie ósemki fis2 ciszej przy równoczesnym crescendo dolnego głosu. Zdaniem redakcji jest mało prawdopodobne, by Chopin wyobrażał sobie tak wymyślną interpretację tego taktu, toteż w tekście głównym interpretujemy górny znak jako akcent długi nad f2, co daje zupełnie naturalną kombinację akcentu i crescenda. Na akcentujący charakter może zresztą wskazywać początek tego znaku, wypadający nieco przed nutą.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 37

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez znaków w A i Wa

! miniat: wycinek jw.             Tu bez kliszy 

Kropki staccato w Wn (→Wf,Ww)

kropki nad szesnastkmi f3 i e3
..

Kropki staccato nad szesnastkami kończącymi 1. i 2. połowę taktu to wynik niezrozumienia zapisu A – kropki przedłużające pauzy ósemkowe zinterpretowano także jako znaki staccato. Brak kropek w Wa można tłumaczyć przeoczeniem lub adiustacją, w każdym razie nic nie wskazuje, by wydawca angielski mógł mieć dostęp do A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn