


|
! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia (z widłami crescendo pod). EZnieU (górne widły) |
|
|
Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa EZTU = akcent |
Nie jest jasne, jak należy interpretować znak wpisany w A nad partią pr.r. Towarzyszy mu bowiem wpisany pod pięciolinią znak
o praktycznie identycznym zakresie. Górny znak musi zatem odnosić się tylko do górnego głosu i – odczytany dosłownie – nakazywałby wykonanie ósemki fis2 ciszej przy równoczesnym crescendo dolnego głosu. Zdaniem redakcji jest mało prawdopodobne, by Chopin wyobrażał sobie tak wymyślną interpretację tego taktu, toteż w tekście głównym interpretujemy górny znak jako akcent długi nad f2, co daje zupełnie naturalną kombinację akcentu i crescenda. Na akcentujący charakter może zresztą wskazywać początek tego znaku, wypadający nieco przed nutą.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki