mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 42

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.                  EZTU

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU2

Akcent długi, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy znak  odczytany dosłownie na podstawie A. Zdaniem redakcji jednak, zapis ten może być niedokładny, gdyż naturalne wydaje się podkreślenie tym znakiem występującego na początku taktu akordu kwartsekstowego, stanowiącego centralny punkt kadencji. Z tego względu za równorzędną uważamy wersję Wn (→Wf,Wa,Ww), a za możliwą także naszą alternatywną propozycję akcentu długiego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych

t. 43-48

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez znaków w A

! miniat: wycinek, 2. połowa t. 43 i 45, tylko górna 5-linia.        Tu bez kliszy 

5 kliników w Wn (→Wf,Ww)

nad ostatnią ósemką w t. 43-45 i 47-48 (EZnieU 45 zrobiony)

4 kliniki w Wa

oprócz 45
..

Kliniki występujące w Wn (→Wf,Ww) nad osta­tnimi oktawami t. 43-45 i 47-48 to niemal na pewno skutek nieporozumienia – za znaki wzięto końce laseczek nutowych, wystające w A nad wiązanie. Są one szczególnie wyraźne – i mylące – w t. 47-48, jednak takie pogrubione końce pionowych linii łatwo znaleźć w A także w innych sytuacjach, gdzie ich pozbawiona merytoryczne­go znaczenia natura jest ewidentna. Biorąc to pod uwagę, znaków tych w tekście głównym nie uwzględniamy.
W Wa powtórzono tylko 4 z pięciu kliników występujących w Wn – pominięto znak w t. 45.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Kliniki

t. 45

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez oznaczenia w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.             Tu bez kliszy 

Łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU 
..

Pozostawienie jednego z 5 analogicznych motywów bez łuku uważamy za niedopatrzenie Chopina w A, toteż w tekście głównym proponujemy dodanie łuku. Łuk dodano także w Wn (→Wf,Wa,Ww). Patrz też uwaga do t. 43-48.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 71-72

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

2 razy łuk i klinik oraz 7 łuków w A

! miniat: wycinek jw.                 TGTU = 7 łuków pr.r., w tym 2 z klinikami (bez łuków l.r.)

2 razy łuk i klinik oraz 12 łuków, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.                      Jak war_11 + 5 pozostałych łuków l.r. EZnieU1

14 razy łuk i kropka w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU = 7 łuków z kropką pr.r. + 2 kropki nad pierwszymi łukami w l.r. + 5 łuków z kropką dalej w l.r. (większość do zrobienia)
..

Połączone wiązaniem pary ósemek (7 w pr.r. i 7 w l.r.) Chopin oznaczył w A na trzy sposoby:

  • Łuk i klinik w pierwszych dwóch parach pr.r. Rodzaj użytych znaków staccato nie jest pewny, podajemy kliniki ze względu na ich położenie na zewnątrz łuku – kropki Chopin pisał na ogół wewnątrz łuku, patrz np. t. 91, 93 i 98-99.
  • Łuki w pozostałych parach pr.r. i w dwóch pierwszych parach l.r.
  • Bez oznaczeń w pozostałych parach l.r.

Różnice te nie wskazują, zdaniem redakcji, na intencję zmiany sposobu wykonania, oznaczonego najdokładniej w pierwszych dwóch parach ósemek. Mogą natomiast sugerować pewne niuanse – wyrazistszą artykulację pr.r. niż lewej i pierwszych dwóch par niż następnych. W tekście głównym zachowujemy zatem tę notację. Jako rozwiązanie alternatywne proponujemy zaś wersję z dodanymi łukami l.r., gdyż ewentualne dosłowne wykonanie partii l.r., bez łączenia ósemek w pary, mogłoby w zauważalnie niekorzystny sposób wpłynąć na charakter muzyki.

W Wn (→Wf,Wa,Ww) zapis całkowicie ujednolicono – każdą parę ósemek lewej i pr.r. opatrzono łukiem z kropką staccato. Jest to rozwiązanie niepozbawione racjonalnych podstaw, jednak z pewnością nieautentyczne i – jak opisaliśmy wyżej – sugerujące większy stopień uniformizacji wykonania, niż to wynika z tekstu Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki

t. 73-74

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez znaków w A

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 2 pary tercji od 2. ósemki 73.                 tr = 6 łuków nad 1., 2., 4., 5., 6. i 7. parą tercji = TGTU bez 3. łuku.                red = TGTU = 7 łuków nad parami tercji.

Kropki staccato w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU do zrobienia łuki z kropkami nad 2. z każdej pary (jeden jest)
..

Podkreślenie nieciągłości poszczególnych motywów za pomocą znaków staccato wzorowanych na poprzednich dwóch taktach nie ma tu racji bytu – mimo konieczności przenoszenia ręki, dwutaktowy łuk obejmujący cały ten pasaż wskazuje na dążenie Chopina do zapewnienia spójności tej frazy, tylko powierzchownie nawiązującej do poprzedniej. Kropek staccato wprowadzonych w Wn (→Wf,Wa,Ww) w tekście głównym nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn