mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 79

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

es w A

! miniat: wycinek, pół taktu, obie pięciolinie.           Tu bez kliszy 

e w Wn (→Wf,Wa,Ww)

kaso e zamiast bemola

es (z ) proponowane przez redakcję

TGTU = bemol es na 4
..

Dodany w Wn (→Wf,Wa,Ww)  podwyższający es na e to rutynowa adiustacja, lokalnie dopasowująca brzmienie akordu l.r. do seksty g1-e2 w pr.r. (por. podobną adiustację w Wn1 Etiudy a op. 10 nr 2, t. 7). W rzeczywistości, mimo przejściowego pojawienia się tonacji C-dur w t. 75-77 zasadniczą tonacją pozostaje od t. 73 c-moll, a e2 jest nutą przejściową. W tekście głównym pozostawiamy zatem es zapisane w A, dodając dla uniknięcia wątpliwości ostrzegawczy  przed tą nutą.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 80

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez łuków, 2 wiązania w A

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.              EZTU bez łuków

Bez łuków, 1 wiązanie w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

2 łuki, 2 wiązania proponowane przez redakcję

EZTU
..

W 1. połowie taktu, w tekście głównym odtwarzamy zapisane w A wiązanie ósemek po dwie (nieuwzględnione w wydaniach). Oznacza ono prawdopodobnie, że należy kontynuować artykulację wskazaną w poprzednim takcie łukami, toteż proponujemy dodanie analogicznych łuków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 81

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk A, interpretacja kontekstowa

2 łuki w Wn

EZnieU1 = {łuk + półnuty} + łuk EZTU

2 łuki w Wf i Ww

EZnieU3 + łuk EZTU

Łuk motywiczny i przetrzymujący w Wa

EZnieU2 + łuk EZTU

 
..

Łuk A w 1. połowie taktu wpisany jest pod ósem­kami górnego głosu i odczytany dosłownie wyda­je się rozpoczynać od drugiej z nich (cis2) lub od półnuty g1. Jest to niewątpliwie niedokładność Chopina – por. liczne wystąpienia tego motywu, np. w 2. połowie taktu – toteż interpretujemy go jako półtaktowy łuk górnego głosu. Tak też od­czy­tano ten łuk w Wn, w którym jednak pomył­ko­wo odtworzono go dwukrotnie – nad ósemka­mi i prawie poziomo pod ósemkami, co może su­gerować przetrzymanie g1. W pozostałych wyda­niach powtórzono oba łuki, z tym że dolny łuk uznano już wyraźnie za odnoszący się do półnut dolnego głosu, co dało dwie zupełnie dowolne wersje – z łukiem g1-f1 w Wf i Ww oraz z prze­trzymaniem g1 w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 82-84

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek jw.              EZnieU x 4

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU1

Akcenty długie proponowane przez redakcję

EZTU
..

Nie jest jasne, jak należy interpretować 4 znaki  wpisane w A. Seria diminuend nie współgra tu z podejściem do kulminacji w t. 86, podkreślo­nym wskazówką crescendo, co każe wątpić w trafność tej standardowej interpretacji. Zdaniem redakcji, znaki te to najprawdopodobniej akcenty długie, w notacji młodego Chopina nieukształto­wa­ne jeszcze w postaci znanej z późniejszych jego dzieł.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 82

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Klinik w A

! miniat: wycinek.              TGTU = klinik

Bez znaku w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Brak klinika w Wn (→Wf,Wa,Ww) to niewątpliwe przeoczenie sztycharza Wn, spowodowane bliskim sąsiedztwem tego znaku i oznaczenia .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn