|
es w A ! miniat: wycinek, pół taktu, obie pięciolinie. Tu bez kliszy |
|
|
kaso e zamiast bemola |
|
|
es (z TGTU = bemol es na 4 |
Dodany w Wn (→Wf,Wa,Ww) 
podwyższający es na e to rutynowa adiustacja, lokalnie dopasowująca brzmienie akordu l.r. do seksty g1-e2 w pr.r. (por. podobną adiustację w Wn1 Etiudy a op. 10 nr 2, t. 7). W rzeczywistości, mimo przejściowego pojawienia się tonacji C-dur w t. 75-77 zasadniczą tonacją pozostaje od t. 73 c-moll, a e2 jest nutą przejściową. W tekście głównym pozostawiamy zatem es zapisane w A, dodając dla uniknięcia wątpliwości ostrzegawczy 
przed tą nutą.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Wysokość