- « Poprzednia
- 1
- …
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- …
- 62
- Następna »
t. 59
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym wprowadzamy prostszą pisownię analogicznego t. 219. Przetrzymane półnuty w źródłach to zapewne pozostałość po wcześniejszej wersji, np. półnutach bez łuku przetrzymującego. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||
t. 59-62
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze bemole przed b w t. 59 i 61 oraz kasowniki przed d1 w t. 60 i 62. Pomijamy natomiast mało uzasadniony przed as na początku t. 62. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||||
t. 60-62
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę partii pr.r. dodaną w Wa w t. 60 i 62. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||
t. 60
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Niezbyt czytelny znak wpisany w A nad ósemką c3, to prawdopodobnie , na co wskazuje porównanie z odpowiednim miejscem repryzy (t. 220, a także 222). W Wn (→Wf,Wa,Ww) oznaczenie pominięto, przypuszczalnie uznając je za drobne skreślenie. Wersji tej nie można całkiem wykluczyć, biorąc pod uwagę brak znaku w analogicznym t. 62 – być może Chopin zdecydował się zachować ozdobniki jako urozmaicenie repryzy. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A |
||||||
t. 61
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Łuk pomiędzy ćwierćnutą es3 a ósemką es2 ma w A kształt łuku przetrzymującego, co sugeruje, że Chopin wpisał go pomyłkowo, przekonany, że łączy dwie jednakowe nuty. Łuk taki miałby ewentualnie sens w podobnej figurze 2 takty wcześniej (t. 59), nie ma jednak pewności, czy faktycznie taki był zamysł Chopina (w analogicznej frazie repryzy podobnego łuku nie ma ani w t. 219, ani 221). Tryl rozpoczynający się od przetrzymanej nuty jest w ogóle dość rzadkim efektem, u Chopina niespotykanym, toteż tej próby odgadnięcia intencji kompozytora w tamtym takcie nawet nie proponujemy jako wariantu. W omawianym miejscu można ten łuk traktować jako motywiczny, jednak wobec dużego prawdopodobieństwa pomyłki, w tekście głównym pomijamy go, jak to zresztą zrobiono już w Wn (→Wf,Wa,Ww). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- …
- 62
- Następna »