Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 25
- Następna »
t. 38-39
|
Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur
..
T. 38 jest w A ostatni w linii. Rozpoczynające się w tym takcie łuki zarówno w partii pr.r., jak i l.r. wyraźnie sugerują kontynuację. W t. 39 nie ma jednak dokończenia tych łuków, co więcej w partii pr.r. takt rozpoczyna się pauzą, co dowodzi niedokładności zapisu A w t. 38. Z tego względu w tekście głównym także łuk l.r. interpretujemy jako obejmujący jedynie 5 ostatnich ósemek tego taktu. Interpretację KF (→Wn) i Wf można jednak uważać za równorzędną. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 38-39
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
W A zakończenie łuku w t. 38, ostatniego w linii, wskazuje wyraźnie na kontynuację, czego w nowej linii nie potwierdza pozbawiony łuku t. 39. Tę częstą u Chopina niespójność łukowania rozstrzygamy na korzyść zapisu w t. 38 – doprowadzamy łuk do całej nuty w t. 39, biorąc pod uwagę czterotaktową budowę fraz. W Wf (→Wa) przyjęto odmienną interpretację, wybierając być może wersję łatwiejszą do wyrysowania. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 40-41
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Od t. 41 w A (→KF) zapis jest skrótowy – puste, ponumerowane takty, będące powtórzeniem t. 1-8. Łuk w t. 40 wyraźnie sugeruje kontynuację, co interpretujemy – zgodnie z Wf – jako wcześniejsze rozpoczęcie pierwszego łuku powtarzanego fragmentu. W Wn łuku w t. 40 w ogóle nie uwzględniono, a w Wa rozpoczęto go dopiero od 3. miary taktu; obie te wersje są z pewnością nieautentyczne. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 43-44
|
Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll
..
Rozdzielone łuki Wn to nietrafna interpretacja niespójnej pisowni KF, w której łuk na końcu linii (t. 43) nie wskazuje na kontynuację, podczas gdy łuk w t. 44 – tak. Za tekst KF uważamy ciągły łuk, taki jak w Wf. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 44-45
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Zarówno brak drugiego łuku w Wn1a, jak i obu łuków w Wn2 (→Wn3→Wn4) to z pewnością błędy sztycharzy. Błąd popełniony w Wn2 jest skutkiem ubocznym ponownego sztychowania tego znajdującego się na skraju strony taktu ze względu na zużycie materiałów drukarskich (płyt rytowniczych). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 25
- Następna »