|
2 łuki, drugi do t. 45 w A EZTU = 2 łuki po 5 nut |
|
|
! miniat: wycinek Wa1, zakres jak war_11 EZnieU |
|
|
1 łuk w Wn1a EZTU tylko pierwszy |
|
|
Tu bez kliszy, wycinek Wn2 tylko t. 44 |
Winą za brak drugiego łuku w Wn1a można przypuszczalnie obciążyć niejasny zapis Wn1 (powtórzony za Wf), w którym w t. 45, rozpoczynającym nową stronę, nie ma dokończenia tego łuku, mimo iż jego kształt wskazuje na kontynuację. Sztycharz Wn1a nie był więc pewien, jak poprowadzić ten łuk, gdy t. 44-45 występują w jednej linii. Także brak obu łuków w Wn2 i dalszych wiąże się z podziałem na strony – rogi płyt, na których rytowano tekst muzyczny, zużywały się szybciej, czemu starano się zaradzić sztychując niewielkie fragmenty na nowo. Zdarzało się przy tym, że odtwarzając tekst popełniano błędy, najczęściej przeoczenia. Tak też się stało w omawianym miejscu.
Koniec drugiego łuku dochodzi w A do początku t. 45, czego nie odtworzono dokładnie w Wf (→Wn1), jako że mimo sugerującego kontynuację łuku na końcu t. 44, w t. 45 – na nowej stronie – nie ma jego dokończenia. Łuk ten uznajemy zatem za niedokładnie wysztychowany łuk nad grupą 4 ósemek, jak to zresztą zrozumiano w Wa.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Błędy Wn, Niepewna kontynuacja łuku
notacja: Łuki