Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku
- « Poprzednia
- 1
- …
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- …
- 25
- Następna »
t. 64-67
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Łuk Wf rozpoczyna się od początku linii tekstu, przy tym jego początek sugeruje kontynuację z poprzedniego taktu. Wskazuje to na pominięcie początkowej części łuku, co w tekście głównym uzupełniamy, rozpoczynając łuk wraz z początkiem dwugłosowej progresji. Identycznie przedłużono łuk już w Wn3. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||
t. 65-66
|
Utwór: op. 63 nr 3, Mazurek cis-moll
..
Brak kontynuacji łuku po zmianie linijki w Wf1 to niemal na pewno przeoczenie, poprawione – zapewne przez Chopina – w Wf2 (→WaW). Błąd zauważono i poprawiono również w Wn. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||
t. 68-69
|
Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll
..
W AI koniec łuku w t. 68 (na końcu linii) sugeruje kontynuację, natomiast w nowej linii od 1. nuty t. 69 rozpoczyna się płaski łuk, w którym można widzieć kontynuację poprzedniego lub nowy łuk. Niejasny jest także początek łuku w t. 69 w Af – płaska linia stopniowo wyłania się nad półnutą h1, tak iż można podejrzewać, że Chopin zaczął ją pisać wcześniej. Łuki Wf były prawdopodobnie korygowane z ciągłego łuku, i choć ostateczny zapis jest nieprecyzyjny, podział łuku pomiędzy taktami nie ulega wątpliwości. Takie same łuki ma Wn1 i tę wersję podajemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||
t. 68
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
W AI takt ten jest ostatni w linii, a wyraźnie przeciągnięty poza kreskę taktową łuk sugeruje kontynuację w następnym takcie. Dokończenia łuku w t. 69 jednak nie ma, co więcej, Chopin w pewnym sensie zatwierdził ten brak, wpisując w miejscu, gdzie ewentualny łuk mógłby się znajdować, inne oznaczenia – akcent długi i . Z tego względu, wykorzystując taki sam podział linijki w naszych transkrypcjach, za tekst AI przyjmujemy niejednoznaczny odczyt dosłowny – łuk wskazujący na kontynuację w t. 68 i brak łuku w t. 69. Wersja wydań z łukiem doprowadzonym do Fis w t. 69 stanowi jedną z możliwych interpretacji AI, zaś drugą, w której łuk w t. 68 uznajemy za przeciągnięty łuk do ostatniej ósemki Gis, proponujemy jako rozwiązanie alternatywne. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||
t. 71-76
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W KG łuki w t. 71-76 są pisane niedokładnie, ale w zdecydowanej większości przypadków obejmują takt od pierwszej nuty do ostatniej (tylko w t. 72 łuk zaczyna się wyraźnie od 2. nuty). W Wn całotaktowe łuki występują we wszystkich taktach. W tekście głównym podajemy wyraźnie odmienne – mimo drobnych niedokładności przy przejściach na nową linię – łuki A (→Wf,Wa). Patrz też t. 77-79. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- …
- 25
- Następna »