Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 64-67

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk od t. 66 w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: od 2. ósemki 64 do 1. tercji 66, tylko górna 5-linia, bez akcentów i a tempo.         Tu łuk od początku t. 66

Łuk od t. 65 w Wa

od początku t. 65

Łuk od t. 64 w Wn3

TGTU

..

Łuk Wf rozpoczyna się od początku linii tekstu, przy tym jego początek sugeruje kontynuację z poprzedniego taktu. Wskazuje to na pominięcie początkowej części łuku, co w tekście głównym uzupełniamy, rozpoczynając łuk wraz z początkiem dwugłosowej progresji. Identycznie przedłużono łuk już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 65-66

Utwór: op. 63 nr 3, Mazurek cis-moll

Krótszy łuk w Wf1, odczyt dosłowny

Wf1 w t. 65 łuk przeciągniety za kreskę, ale bez kontynuacji w t. 66 po zmianie linijki

Dłuższy łuk w Wf2 (→Wa) i Wn

Wf2,Wn,WaW TGTU=łuk do dis2

..

Brak kontynuacji łuku po zmianie linijki w Wf1 to niemal na pewno przeoczenie, poprawione – zapewne przez Chopina – w Wf2 (→WaW). Błąd zauważono i poprawiono również w Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niepewna kontynuacja łuku

t. 68-69

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Łuki AI, prawdopodobna interpretacja

Ciągły łuk AI, możliwa interpretacja

Łuki Af (interpretacja kontekstowa→Wf) i Wn1

Łuki Af (odczyt dosłowny) i Wn2

Łuk do t. 68 w Wa

..

W AI koniec łuku w t. 68 (na końcu linii) sugeruje kontynuację, natomiast w nowej linii od 1. nuty t. 69 rozpoczyna się płaski łuk, w którym można widzieć kontynuację poprzedniego lub nowy łuk. Niejasny jest także początek łuku w t. 69 w Af – płaska linia stopniowo wyłania się nad półnutą h1, tak iż można podejrzewać, że Chopin zaczął ją pisać wcześniej. Łuki Wf były prawdopodobnie korygowane z ciągłego łuku, i choć ostateczny zapis jest nieprecyzyjny, podział łuku pomiędzy taktami nie ulega wątpliwości. Takie same łuki ma Wn1 i tę wersję podajemy w tekście głównym.
W Wa nie ma łuków pr.r. od t. 69 do t. 92, co prawdopodobnie jest przeoczeniem. Patrz uwagi do t. 77 i 92.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 68

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Łuk do t. 69 w źródłach

Łuk do Gis w AI, możliwa interpretacja

..

W AI takt ten jest ostatni w linii, a wyraźnie przeciągnięty poza kreskę taktową łuk sugeruje kontynuację w następnym takcie. Dokończenia łuku w t. 69 jednak nie ma, co więcej, Chopin w pewnym sensie zatwierdził ten brak, wpisując w miejscu, gdzie ewentualny łuk mógłby się znajdować, inne oznaczenia – akcent długi i . Z tego względu, wykorzystując taki sam podział linijki w naszych transkrypcjach, za tekst AI przyjmujemy niejednoznaczny odczyt dosłowny – łuk wskazujący na kontynuację w t. 68 i brak łuku w t. 69. Wersja wydań z łukiem doprowadzonym do Fis w t. 69 stanowi jedną z możliwych interpretacji AI, zaś drugą, w której łuk w t. 68 uznajemy za przeciągnięty łuk do ostatniej ósemki Gis, proponujemy jako rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niepewna kontynuacja łuku

t. 71-76

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A (→Wf,Wa)

..

W KG łuki w t. 71-76 są pisane niedokładnie, ale w zdecydowanej większości przypadków obejmują takt od pierwszej nuty do ostatniej (tylko w t. 72 łuk zaczyna się wyraźnie od 2. nuty). W Wn całotaktowe łuki występują we wszystkich taktach. W tekście głównym podajemy wyraźnie odmienne – mimo drobnych niedokładności przy przejściach na nową linię – łuki A (→Wf,Wa). Patrz też t. 77-79.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku