Zagadnienia : Niedokładne łuki A
- « Poprzednia
- 1
- …
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- …
- 103
- Następna »
t. 396-397
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuk A wyraźnie odnosi się do górnego głosu, tak więc przydzielenie go w wydaniach do głosu basowego jest niemal na pewno błędne. Zapis A jest jednak niedokładny jeśli chodzi o zasięg łuku, który nie wykracza poza t. 396, wbrew jednoznacznemu łukowaniu partii I fagotu (i pozostałych instrumentów), także w analogicznych t. 52-53. Dlatego w tekście głównym interpretujemy ten łuk jako prowadzący do f1. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
|||||||||||||||||
t. 409-419
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuk nad każdą z opadających figur pr.r. w t. 409, 410, 417 i 418 dochodzi w A do kwarty c3-f3 na początku następnego taktu (wyjątek stanowi pierwszy z nich, nieco krótszy, ale i w tym przypadku Chopin miał z pewnością na myśli dłuższy łuk, o czym przekonuje łuk pierwotnego, skreślonego zapisu t. 409-411). Mimo to w Wn1 (→Wf→Wa) wszystkie cztery łuki kończą się wraz z ostatnią ósemką tych taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
|||||||||||||||||
t. 411-413
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Prawdopodobnie wskutek skreśleń w t. 411, A ma osobne łuki w t. 411 i 412. O tym, że podział łuku nie był tu intencją Chopina, świadczą łuki we wszystkich trzech powtórzenia tego miejsca (t. 419-421, 451-453 i 459-461). Niedokładna jest również końcówka łuku w t. 412, która wskazuje na doprowadzenie do t. 413, ale nie wykracza poza kreskę taktową. Porównanie analogicznych taktów pozwala właściwie zinterpretować także ten szczegół. Wersje Wn1 oraz Wf (→Wa) są skutkiem niedokładności przy odtwarzaniu podkładów. Całkowicie dowolne jest wprowadzone w Wn2 wydzielenie łukiem końcowego fragmentu, odpowiadającego figurom w poprzednich taktach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 412-435
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuki nad motywami dolnego głosu obejmują w A same ósemki lub dochodzą do półnuty w następnym takcie. Różnice mają jednak niemal na pewno charakter przypadkowych niedokładności, toteż w tekście głównym ujednolicamy je, przyjmując łuki 6-nutowe jako występujące w A częściej (7 dłuższych przy 2 krótszych i 3 wątpliwych). Przypadkowe niedokładności występują także w pozostałych źródłach, oprócz Wn, w którym wszystkie łuki są 5-nutowe. Większość wątpliwości co do zasięgu łuków wywołana jest końcami linii – łuk sugerujący kontynuację nie ma dokończenia w nowej linii (t. 418-419 w A i KF, 432-433 w A, 412-413, 420-421 i 428-429 w Wf oraz t. 422-423 w Wa). W naszych transkrypcjach podajemy wówczas krótsze łuki, podobnie jak w mogących uchodzić za wątpliwe t. 426-427 w A oraz 412-413 i 428-429 w KF. W Wa pominięto łuk w t. 420-421. Ani KF, ani Wf, Wa czy Wn nie odtworzyło dokładnie notacji podkładu, w sumie jednak niedokładności jest w tej części mniej niż za pierwszym razem (t. 310-333). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||||||||
t. 416-417
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuk A nie wykracza poza t. 416, jednak jego kształt nie wyklucza interpretacji, w której ostatnia nuta frazy również jest nim objęta. Interpretację tę przyjmujemy w tekście głównym ze względu na wyraźną statystyczną przewagę naturalnych pianistycznie łuków dochodzących do nut, na których ruch triolowy ulega chwilowemu zatrzymaniu – patrz t. 409-419. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- …
- 103
- Następna »