mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 396-397

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do e1 w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: t. 396 i 1. ćwierćnuta 397, tylko dolna 5-linia.                        EZnieU

Łuk do f w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU1

Łuk do f1 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

Łuk A wyraźnie odnosi się do górnego głosu, tak więc przydzielenie go w wydaniach do głosu basowego jest niemal na pewno błędne. Zapis A jest jednak niedokładny jeśli chodzi o zasięg łuku, który nie wykracza poza t. 396, wbrew jednoznacznemu łukowaniu partii I fagotu (i pozostałych instrumentów), także w analogicznych t. 52-53. Dlatego w tekście głównym interpretujemy ten łuk jako prowadzący do f1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 409-419

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki do c3-f3 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: jak widać.                     EZTU (4 łuki)

Łuki do d3 w Wn1 (→Wf→Wa)

4 razy jak EZnieU 409
..

Łuk nad każdą z opadających figur pr.r. w t. 409, 410, 417 i 418 dochodzi w A do kwarty c3-f3 na początku następnego taktu (wyjątek stanowi pierwszy z nich, nieco krótszy, ale i w tym przypadku Chopin miał z pewnością na myśli dłuższy łuk, o czym przekonuje łuk pierwotnego, skreślonego zapisu t. 409-411). Mimo to w Wn1 (→Wf→Wa) wszystkie cztery łuki kończą się wraz z ostatnią ósemką tych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 411-413

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3. miara 411 + cały 412 + ćwierćnuta 413, tylko górna 5-linia.               EZnieU

Łuk A, interpretacja kontekstowa

EZTU (na 2 linijkach)

Łuki w Wn1

EZnieU1

Łuki w Wf (→Wa)

EZnieU2

Łuki w Wn2

EZnieU3 + EZTU (końcówka w t. 413)
..

Prawdopodobnie wskutek skreśleń w t. 411, A ma osobne łuki w t. 411 i 412. O tym, że podział łuku nie był tu intencją Chopina, świadczą łuki we wszystkich trzech powtórzenia tego miejsca (t. 419-421, 451-453 i 459-461). Niedokładna jest również końcówka łuku w t. 412, która wskazuje na doprowadzenie do t. 413, ale nie wykracza poza kreskę taktową. Porównanie analogicznych taktów pozwala właściwie zinterpretować także ten szczegół. Wersje Wn1 oraz Wf (→Wa) są skutkiem niedokładności przy odtwarzaniu podkładów. Całkowicie dowolne jest wprowadzone w Wn2 wydzielenie łukiem końcowego fragmentu, odpowiadającego figurom w poprzednich taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 412-435

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

7 dłuższych, 5 krótszych łuków w A

!!!   miniat: nic.            A łuki 400

2 dłuższe, 10 krótszych łuków w KF

KF łuki 400

9 dłuższych, 3 krótsze łuki w Wf

Wf łuki 400

12 krótszych łuków w Wn

Wn łuki 400

8 dłuższych, 3 krótsze łuki w Wa

Wa łuki 400

12 dłuższych łuków proponowanych przez redakcję

EZTU łuki 400
..

Łuki nad motywami dolnego głosu obejmują w A same ósemki lub dochodzą do półnuty w następ­nym takcie. Różnice mają jednak niemal na pew­no charakter przypadkowych niedokładności, to­też w tekście głównym ujednolicamy je, przyjmu­jąc łuki 6-nutowe jako występujące w A częściej (7 dłuższych przy 2 krótszych i 3 wątpliwych). Przypadkowe niedokładności występują także w pozostałych źródłach, oprócz Wn, w którym wszystkie łuki są 5-nutowe. Większość wątpliwo­ści co do zasięgu łuków wywołana jest końcami linii – łuk sugerujący kontynuację nie ma dokoń­czenia w nowej linii (t. 418-419 w A i KF, 432-433 w A, 412-413, 420-421 i 428-429 w Wf oraz t. 422-423 w Wa). W naszych transkrypcjach podajemy wówczas krótsze łuki, podobnie jak w mogących uchodzić za wątpliwe t. 426-427 w A oraz 412-413 i 428-429 w KF. W Wa pomi­nięto łuk w t. 420-421. Ani KF, ani Wf, Wa czy Wn nie odtworzyło dokładnie notacji podkładu, w sumie jednak niedokładności jest w tej części mniej niż za pierwszym razem (t. 310-333).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 416-417

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do g2 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: nic.                   EZnieU1 (prawy koniec łuku 416)

Łuk do f2 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU (prawy koniec 416 i końcówka 417
..

Łuk A nie wykracza poza t. 416, jednak jego kształt nie wyklucza interpretacji, w której ostatnia nuta frazy również jest nim objęta. Interpretację tę przyjmujemy w tekście głównym ze względu na wyraźną statystyczną przewagę naturalnych pianistycznie łuków dochodzących do nut, na których ruch triolowy ulega chwilowemu zatrzymaniu – patrz t. 409-419. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A