![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Zagadnienia : Błędy A
- « Poprzednia
- 1
- …
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- Następna »
t. 489-490
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Kombinację trylu z tremolandem (por. cz. I, t. 335) Chopin wypisał tu dokładnie nutami, określając nawet ilość uderzeń (w każdym takcie 3 grupy po 4). Pomylił się jednak, oznaczając ich wartości jako trzydziestodwójki zamiast szesnastek, co może sugerować dwukrotnie większą liczbę wymaganych nut. W ten właśnie sposób zadiustowano ten błąd w Wn (→Wf→Wa), powiększając ilość uderzeń do 8 w każdej grupie. Efektem jest notacja pozbawiona sensu, gdyż w tempie oznaczonym przez Chopina, lub choćby zbliżonym do Chopinowskiego, wykonanie tak gęstego tremolanda nie jest możliwe. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A |
|||||||||
t. 492
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Kwartsekstowy akord toniczny w [WyF] to zapewne pierwotna redakcja tej ósemki, zarzucona ostatecznie przez Chopina, gdyż wszystkie pozostałe źródła mają tu akord dominantowy. Zdaniem redakcji, poprawki, wprowadzające nową koncepcję w partii orkiestry, nie zostały w pełni skontrolowane przez Chopina, co m.in. objawiło się pominięciem septymy w Rork. Septyma występuje jednak w wyciągu fortepianowym w A i wszystkich wydaniach. W ostatniej fazie korekt Wf2 kompozytor wprowadził jeszcze jedną zmianę, zastępując tercję akordu przez przejściową kwartę. Tę najpóźniejszą, przypuszczalnie ostateczną wersję uwzględniamy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||
t. 492
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Odczytana dosłownie, ostatnia ćwierćnuta l.r. zawiera w A tylko trzy nuty, c-g-c1. Jest to najprawdopodobniej błąd, wynikający ze zlania się b i c1 w jedną nutę. Domysł ten potwierdza takie właśnie brzmienie akordu w [WyF]. Tę pusto brzmiącą wersję powtórzono we wszystkich wydaniach. Jako wersję Rork podajemy akord, odpowiadający treścią harmoniczną pełnemu akordowi orkiestry, w układzie przyjętym przez Chopina w poprzednich akordach. Zdaniem redakcji, w tym kontekście jest to najnaturalniej brzmiąca wersja ze względu na wykorzystanie pełnego czterodźwięku septymowego, toteż przyjmujemy ją do tekstu głównego. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy A |
|||||||||
t. 493
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W A (→KF→Wn1, →Wf→Wa1) nie ma znaku chromatycznego przed ostatnią ćwierćnutą pr.r. Jest to niewątpliwie błąd – por. np. analogiczny t. 497. Pominięcie znaku potrzebnego do zapisania nuty należącej do aktualnie panującej tonacji to jedna z najczęstszych pomyłek Chopina. Kasownik dodano dopiero w Wn2 (→Wn3) i Wa2 (→Wa3), został także dopisany w WfSf. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Dopiski WfSf |
|||||||||
t. 494
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W A (→Wf,KF→Wn1) nie ma kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- Następna »