mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 489-490

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Szesnastki w A, interpretacja kontekstowa

24 trzydziesto­dwójki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU1

24 trzydziesto­dwójki w Wn2

EZnieU2 ( w t. 489 trzeba dorobić tremolanda, jak 490)
..

Kombinację trylu z tremolandem (por. cz. I, t. 335) Chopin wypisał tu dokładnie nutami, określając nawet ilość uderzeń (w każdym takcie 3 grupy po 4). Pomylił się jednak, oznaczając ich wartości jako trzydziestodwójki zamiast szesnastek, co może sugerować dwukrotnie większą liczbę wymaganych nut. W ten właśnie sposób zadiustowano ten błąd w Wn (→Wf→Wa), powiększając ilość uderzeń do 8 w każdej grupie. Efektem jest notacja pozbawiona sensu, gdyż w tempie oznaczonym przez Chopina, lub choćby zbliżonym do Chopinowskiego, wykonanie tak gęstego tremolanda nie jest możliwe.
Zdaniem redakcji, właśnie realizm pianistyczny skłonił Chopina do zastosowania tu innej pisowni niż w przytoczonej wyżej sytuacji z I cz. Koncertu (zastosowanej potem jeszcze dwukrotnie w I. cz. Koncertu e op. 11) – użycie trylu w zapisie sugeruje pewną swobodę w wyborze liczby wykonywanych oscylacji, podczas gdy w omawianym miejscu szybkie tempo nie dopuszcza takiej swobody.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 492

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

f-a w [WyF]

!!!   miniat: jw.             na kliszach 3 górne nuty według miniatur (w war. 22 tylko e-c1)

e w Rork

e-b w A (interpretacja kontekstowa→Wn→Wf1→Wa)

f-b w Wf2
..

Kwartsekstowy akord toniczny w [WyF] to zapewne pierwotna redakcja tej ósemki, zarzucona ostatecznie przez Chopina, gdyż wszystkie pozostałe źródła mają tu akord dominantowy. Zdaniem redakcji, poprawki, wprowadzające nową koncepcję w partii orkiestry, nie zostały w pełni skontrolowane przez Chopina, co m.in. objawiło się pominięciem septymy w Rork. Septyma występuje jednak w wyciągu fortepianowym w A i wszystkich wydaniach. W ostatniej fazie korekt Wf2 kompozytor wprowadził jeszcze jedną zmianę, zastępując tercję akordu przez przejściową kwartę. Tę najpóźniejszą, przypuszczalnie ostateczną wersję uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 492

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

g-b w [WyF] i A (interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: jw.                             na kliszy wewnętrzne nuty (nuta) wg miniatur

g w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf→Wa)

e-b w Rork
..

Odczytana dosłownie, ostatnia ćwierćnuta l.r. zawiera w A tylko trzy nuty, c-g-c1. Jest to najprawdopodob­niej błąd, wynikający ze zlania się b i c1 w jedną nutę. Domysł ten potwierdza takie właśnie brzmienie akordu w [WyF]. Tę pusto brzmiącą wersję powtó­rzono we wszystkich wydaniach. Jako wersję Rork podajemy akord, odpowiadający treścią harmoniczną pełnemu akordowi orkiestry, w układzie przyjętym przez Chopina w poprzednich akordach. Zdaniem redakcji, w tym kontekście jest to najnaturalniej brzmiąca wersja ze względu na wykorzystanie pełne­go czterodźwięku septymowego, toteż przyjmujemy ją do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A

t. 493

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W A (→KF→Wn1, →Wf→Wa1) nie ma znaku chromatycznego przed ostatnią ćwierćnutą pr.r. Jest to niewątpliwie błąd – por. np. analogiczny t. 497. Pominięcie znaku potrzebnego do zapisania nuty należącej do aktualnie panującej tonacji to jedna z najczęstszych pomyłek Chopina. Kasownik dodano dopiero w Wn2 (→Wn3) i Wa2 (→Wa3), został także dopisany w WfSf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Dopiski WfSf

t. 494

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W A (→Wf,KF→Wn1) nie ma  obniżającego gis2 na g2 oraz  obniżającego e2 na es2. Bemol dodano już w Wa1, natomiast poprawny tekst mają dopiero Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa