mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 337-340

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

8– – ¬ do t. 340 w A (→Wn1), interpre­tacja kontekstowa i w Wa2

Bez 8– – ¬ w Wf (→Wa1), Wn2 i Wa3

Tu pusta klisza 

8– – ¬ nad oktawą w t. 337, proponowane przez redakcję

TGTU
..

Zdaniem redakcji, takty te nie miały w zamyśle Chopina odbiegać od analogicznych t. 13-16, mimo iż odpowiedniej wersji nie ma w żadnym ze źródeł. Praprzyczyną tego stanu rzeczy był prawdopodobny błąd Chopina w A – niepotrzebne przedłużenie linii wyznaczającej zakres przenośnika oktawowego poza 2. ćwierćnutę t. 337. Korekta tego błędu w Wf (→Wa1) – usunięcie całego przenośnika – zlikwido­wała jednak także charakterystyczny skok na oktawę f3-f4, co ze względu na jego ważną rolę w całej III części Koncertu raczej nie mogło być zamiarem Chopina. Najprawdopodobniej więc także wersja Wf nie jest w pełni poprawna. Obraz zaciemniają jeszcze pomniejsze, oczywiste pomyłki, jak brak zakończenia przenośnika w t. 340 w A (przy założeniu jego zasad­niczej poprawności), i objęcie przenośnikiem także 1. ćwierćnuty t. 337 w Wn1. W późniejszych wyda­niach wprowadzano dowolnie jedną z wcześniejszych wersji, co w żaden sposób nie wpływa na ustalenie tekstu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 339

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A i większości wydań nie ma  przywracającego es2. Oczywistego w tym kontekście harmonicznym błędu Chopina (typowego dla niego) dowodzi  w partii fortepianu ApI i partia orkiestry – odpowiedni znak znajduje się w partii 1. klarnetu. Bemol dodano tylko w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 340

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

h1-d2 w A i WfSB

! miniat: wycinek A;                    Tu bez kliszy 

b1-d2 w ApI i Wn (→Wf,Wa)

TGTU = bemol b1
..

Wersja A z h1 to niewątpliwa pomyłka Chopina, którą można w tym wypadku wytłumaczyć myśleniem partyturowym – w realizującym dolną linię szesnastek głosie 2. klarnetu  przywracający b nie jest potrzebny. Znak, obecny w ApI, został następnie dodany już w korekcie Wn (→Wf,Wa), być może przez Chopina. Pominięcie go w WfSB obciąża sztycharza tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Błędy WfSB

t. 345

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako najniższą nutę akordu na 3. mierze taktu A ma f1. Błąd został niemal na pewno popełniony przy pogrubianiu tego fragmentu (patrz charakterystyka A) i nie przedostał się do wydań, co sugeruje, że pogrubień dokonywano już po przygotowaniu Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A

t. 345-347

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w t. 345-346 w ApI

Bez łuków w t. 345-346 w A (→Wn→Wf,Wa)

! miniat: wycinek kombinowany, tylko górna 5-linia: 1. triola 345 + 6. triola 345 i 1. 346 + 6. triola 346 i 1. 347.
       Tu tylko 1. łuk 347 (EZTU)

3 łuki proponowane przez redakcję

! miniat: 3 fragmenty jak wyżej, Corel.                          EZTU 3 łuki (2 w nawiasie)

Ciągły łuk, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU

Łuk podzielony po t. 345, inna propozycja redakcji

EZnieU1

Łuk podzielony po t. 346, jeszcze inna propozycja redakcji

EZnieU2
..

Tak jak w t. 342, brak łukowania pr.r. w t. 345-346 to najprawdopodobniej niedopatrzenie Chopina, toteż celowe wydaje się uzupełnienie łukowania. Proponujemy trzy wersje analogiczne do kompletnych wersji t. 341-343 i czwartą wzorowaną na ciągłym łuku w t. 359-361, jednak z zachowaniem odrębności łuku wpisanego przez Chopina w A na początku t. 347. Do tekstu głównego wybieramy wersję analogiczną do korygowanej przez Chopina w t. 341-343.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A