op. 21, Koncert f-moll, cz. III

  t. 337-340

		8– – ¬ do t. 340 w A (→Wn1), interpre­tacja kontekstowa i w Wa2
		Bez 8– – ¬ w Wf (→Wa1), Wn2 i Wa3 Tu pusta klisza
		8– – ¬ nad oktawą w t. 337, proponowane przez redakcję TGTU

Wskutek nałożenia się błędów samego Chopina i sztycharzy, najprawdopodobniej żadne ze źródeł nie przekazuje prawidłowego tekstu:

• w A przenośnik oktawowy urywa się wraz z końcem t. 339, co daje bezsensowne przeniesienie rozwiązania trytonu oktawę niżej. Pomyłkę Chopina potwierdza brak słowa loco, stosowanego przez kompozytora jako sygnał powrotu do normalnej wysokości. Za tekst A uznajemy więc wersję z przenośnikiem do 1. ćwierćnuty t. 340.
• błąd na końcu przenośnika został zniwelowany w Wn1, choć nie wydaje się, by ten niedokładny zapis mógł być wynikiem adiustacji, nie mówiąc o korekcie Chopina. Ponadto początek przeno­śnika dosunięto do początku taktu, obejmując nim błędnie także 1. ćwierćnutę t. 337. Wersję tę wprowadzono potem w Wa2.
• usunięcie przenośnika w Wf (→Wa1) jest zape­wne efektem korekty Chopina. Trudno jednak przypuszczać, by intencją kompozytora było skasowanie przenośnika nad 2. ćwierćnutą t. 337, co wyeliminowało charakterystyczny skok na oktawę f³-f⁴, odgrywający ważną rolę w tej części Koncertu – por. t. 13, 29-32 i 369-376. Najprawdopodobniej więc korektę wykonano niestarannie, np. nie dokończono jej (usunięto błędny przenośnik nad t. 337-339, lecz nie dodano prawidłowego, obejmującego tylko wspomnianą oktawę). Do wersji tej powrócono w Wa3.

Omawiane takty kończą 16-taktowy okres (t. 325-340), stanowiąc w szczególności jego melodyczne domknięcie. Przeniesienie ich oktawę wyżej niż w analogicznych t. 1-16 deformuje bieg linii melodycz­nej tematu, co sugeruje, że notacja A może być błęd­na już od 3. miary t. 337, a nie dopiero na początku t. 340. Wniosek ten potwierdza późniejsza korekta Wf, mimo iż przeprowadzono ją niedokładnie. Biorąc pod uwagę powyższe spostrzeżenia i oceny, redakcja proponuje w tekście głównym wersję analogiczną do t. 13-16. Jako potencjalnie autentyczne można traktować również interpretację kontekstową A i wersję Wf (→Wa1).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Błędy A, Autentyczne korekty Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego